Του ΜΑΚΗ ΚΑΒΟΥΡΙΑΡΗ
Το μεταναστευτικό, όπως και πολλά άλλα προβλήματα που αφορούν την Ελλάδα και την Ευρώπη, δεν προβλήθηκαν από την πλευρά τού ΣΥΡΙΖΑ στην εκλογική αναμέτρηση για την Ευρωβουλή. Και αυτό ήταν λάθος, γιατί πολλά είχαμε να πούμε, και από σωστές θέσεις, για τα θέματα που θα απασχολήσουν την Ευρώπη τα επόμενα χρόνια. Ένα από αυτά είναι και το μεταναστευτικό, το οποίο, μετά την γαλλική προεδρία, μπήκε σε νέα φάση με την Οδηγία της επιστροφής του Ιουνίου 2008, που σωστά χαρακτηρίστηκε ως η Οδηγία της ντροπής, και το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Μετανάστευση και το Άσυλο (Οκτώβριος 2008).
Στο μεταναστευτικό η παρουσία μας ήταν σημαντική και αποτελεσματική. Βλέπε παρέμβαση του επιτρόπου Ζακ Μπαρό για τα θέματα των μεταναστών δεύτερης γενιάς, μετά από ερώτηση του Δημήτρη Παπαδημούλη, κ.λπ.
Ούτε οι δυνάμεις του δικομματισμού άγγιξαν το μεταναστευτικό, στην προσπάθειά τους να αποφύγουν ένα ενοχλητικό γι' αυτές θέμα. Αντίθετα, αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος της ακροδεξιάς. Δυο μήνες πριν από τις εκλογές, στο περιοδικό της μισαλλοδοξίας και του εθνικισμού Patria διαβάζουμε: «Η κακή διαχείριση του προβλήματος και τα αυξανόμενα κύματα παρανόμων μεταναστών καθιστούν σχεδόν βέβαιη την πρόβλεψη ότι μελλοντικά γεγονότα θα ανεβάσουν αυτό το θέμα ψηλά στην ατζέντα της κοινής γνώμης και τότε το κόμμα το οποίο θα έχει την 'ιδιοκτησία' του θέματος θα είναι καλύτερα 'τοποθετημένο' από τα υπόλοιπα ώστε να δρέψει τους εκλογικούς καρπούς, χωρίς να κινδυνεύει να του το 'υποκλέψει' κάποιο άλλο κόμμα (όπως π.χ. στην περίπτωση της Γαλλίας, όπου ο Σαρκοζί εκμεταλλεύθηκε τις αδυναμίες του Λεπέν και του 'υπέκλεψε' τόσο το μεταναστευτικό όσο και το θέμα νόμου και τάξης)».
Και το ΛΑΟΣ ανέβασε το θέμα με τους δικούς του όρους. Και προσπαθεί να το κάνει ιδιοκτησία του. Με άκρατο εθνικισμό, με λαϊκισμό και μισαλλοδοξία. Με τους χρυσαυγίτες που αξιοποιούν την έλλειψη πολιτικής για την ένταξη και την ενσωμάτωση των μεταναστών. Με την εκμετάλλευση των προβλημάτων στις περιοχές που ο πόνος και η δυστυχία περισσεύουν.
Στην προσπάθειά του αυτή συναντάει και άλλους διεκδικητές. Τα κόμματα του δικομματισμού. Την αξιωματική αντιπολίτευση με την πολιτική της μηδενικής ανοχής και την κυβέρνηση που, θορυβημένη από την άνοδο του ΛΑΟΣ, πλειοδοτεί σε μέτρα εναντίον των μεταναστών. Βλέπε τις επισημάνσεις του Κωστή Παπαϊωάννου (προέδρου της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου) για το καθεστώς ομηρίας όλων των μεταναστών (Αυγή, 5.7.09).
Η Αριστερά πρέπει να απαντήσει με τους δικούς της όρους.
Την περασμένη Πέμπτη, στο συλλαλητήριο της Ομόνοιας και την πορεία προς τη Βουλή, ζήσαμε μια μεγάλη ενωτική πρωτοβουλία των οργανώσεων της Αριστεράς. Ήταν μια μεγάλη ειρηνική διαδήλωση, που έδειξε για μια ακόμα φορά ποιοι δημιουργούν τα επεισόδια και τη βία για να τρομοκρατήσουν και να επιβάλουν τον φόβο και την ανασφάλεια στους πολίτες.
Στις 3 με 5 Ιουλίου, στο Πάρκο Ειρήνης στο Ρέντη, έγινε το 14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, όπου για μια ακόμα φορά, μαζί με τις αναλύσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες, αναδείχτηκε ο πολιτισμικός πλούτος από την συνύπαρξη Ελλήνων και μεταναστών. Με την υπέροχη Ντορέτα Κάρτερ να σκορπάει τα μηνύματα της αγάπης και της αλληλεγγύης.
Στις 2 Ιουλίου δημιουργήθηκε η Κίνηση ενάντια στον ρατσισμό και τη φασιστική απειλή. Δεκάδες άνθρωποι με διαφορετική πολιτική προέλευση καλούν τα συνδικάτα, τους φοιτητικούς συλλόγους, τις κοινότητες των μεταναστών, την αριστερά, τα κινήματα υπεράσπισης των δικαιωμάτων των μεταναστών, τους διανοούμενους και τους καλλιτέχνες να ενωθούν για να βάλουν φρένο στις ρατσιστικές επιθέσεις και τις φασιστικές προκλήσεις.
Και την Δευτέρα 13/7, στη Νομική, στις 7 μ.μ., η Κίνηση οργανώνει μια ανοιχτή συζήτηση για την αριστερή απάντηση στο μεταναστευτικό. Όχι μόνο για την αντιμετώπιση της κυβερνητικής εκστρατείας εναντίον των μεταναστών, όχι μόνο εναντίον της αναβίωσης της φασιστικής βίας, αλλά και για μια απάντηση στο πρόβλημα της ένταξης και της ενσωμάτωσης των μεταναστών με όρους που θα εξασφαλίζουν την δημοκρατία και τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου