Επιστροφή στο παρελθόν ο αντισυστημισμός

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΕΥΓΩΛΗ*

Η ανανεωτική αριστερά βρίσκεται στο σημείο μηδέν μετά από 40 χρόνια.

Η "Αυγή", την Τρίτη 14/7, είχε τίτλο “Όλοι μαζί μπροστά”. Ο δικός μου τίτλος διαβάζοντας τις μέσα σελίδες ήταν “Όλοι μαζί πίσω”.

Ανανεωτική αριστερά σύντροφοι σημαίνει πολυφωνία και δυνατότητα σύνθεσης. Στον ΣΥΝ και στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει όντως η πολυφωνία αλλά λείπει τελείως η δυνατότητα σύνθεσης.

Στον ΣΥΝ υπάρχουν 3-4 τάσεις και στον ΣΥΡΙΖΑ πολλαπλάσιες συνιστώσες. Όταν δεν μπορούν να βρουν μία κοινή φωνή έκφραση προς τα έξω, πώς θέλουν να πείσουν την ελληνική κοινωνία για τις θέσεις τους.

Κομβικό σημείο για την αριστερά είναι οι συμμαχίες και η κατάληψη της εξουσίας. Η ανανεωτική αριστερά έχει απορρίψει τη βίαιη κατάληψη της εξουσίας από μία οργανωμένη μειοψηφία, “το κόμμα της εργατικής τάξης” και δεν θεωρεί ότι είναι ο μοναδικός φορέας της αλήθειας για το καλό του λαού και του κράτους.

Αγωνίζεται να διαδώσει τις ιδέες της και συγχρόνως βρίσκεται σε συνεχή αναζήτηση για τη δημιουργία συμμαχιών, όπου είναι δυνατόν, για να προωθήσει θέσεις προς όφελος αυτών που το σημερινό σύστημα εξουσίας έχει στο περιθώριο, ημεδαπών και αλλοδαπών.

Το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει και δεν είχε ποτέ άλλη πολιτική επιδίωξη πέραν της λεηλασίας των ψήφων της αριστεράς δεν σημαίνει ότι για τον αιώνα τον άπαντα εμείς δογματικά θα διατυμπανίζουμε ότι ποτέ και για τίποτα δεν μπορεί να συνεργαστούμε με το ΠΑΣΟΚ.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το ΚΚΕ. Δεν μπορεί να ξέρουμε τι επιφυλάσσει το μέλλον. Για το παρόν, όμως, να θέλουμε να κάνουμε τον τρίτο πόλο σε συνεργασία με το ΚΚΕ είναι αυτοκαταστροφικό.

Σύντροφοι, αναζητώντας την καθίζηση της αριστεράς στην Ευρώπη δε σας απασχόλησε καθόλου το αίσθημα απογοήτευσης που αισθάνονται οι Ευρωπαίοι από την κατάρρευση του ανύπαρκτου σοσιαλισμού;

Η ευρωπαϊκή αριστερά θα κάνει δεκαετίες να σηκώσει κεφάλι. Ο καπιταλισμός περνάει κρίσεις αλλά έχει τη δυνατότητα να τις ξεπερνάει, δεν κατέρρευσε.

Η κ. Παπαρήγα κατηγορεί τα άλλα κόμματα για αντικομμουνιστική προπαγάνδα. Η χειρότερη αντικομμουνιστική προπαγάνδα είναι να ταυτίζεις τα καθεστώτα της Σοβιετικής Ένωσης και των συμμάχων της με τις ιδέες του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού.

Δυστυχώς, όπου έχει εγκατασταθεί, υποτίθεται, λαϊκή εξουσία, από την Κούβα μέχρι την Κίνα, τα καθεστώτα δεν διαφημίζουν τις σοσιαλιστικές ιδέες.

Δυστυχώς φίλοι μου, η αστική δημοκρατία δυτικού τύπου είναι το καλύτερο καθεστώς στο οποίο έχουν ζήσει οι άνθρωποι. Κάποτε πρέπει να παραδεχτούμε αυτήν την αλήθεια και να επεξεργαστούμε τις προτάσεις μας για τη βελτίωση των πολλών στραβών που έχει και αυτό το καθεστώς. Ο καπιταλισμός αντέχει ακόμα, μέχρι να έρθει η ώρα της αλλαγής δεν μπορεί να είμαστε άρνηση και να ταυτιζόμαστε με καθέναν που δεν θέλει να χάσει τα προνόμιά του.

Η δεξιά, η συντήρηση φοβάται τις αλλαγές. Η αριστερά αν φοβάται τις αλλαγές δεν είναι αριστερά. Ούτε τα λάθη πρέπει να φοβάται. Όποιος δρα θα κάνει και λάθη. Το τραγικό είναι να μην μαθαίνεις από τα λάθη σου.

Λέμε αλλαγή του φορολογικού συστήματος. Όταν το κράτος πάει να φορολογήσει μόνο τους μικρούς και μεσαίους επαγγελματίες λέμε όχι. Ποιοι φοροδιαφεύγουν στην Ελλάδα; Το μεγάλο κεφάλαιο (τραπεζίτες, εφοπλιστές κ.λπ.) είναι λίγοι. Η πλειονότητα είναι μικροί και μεσαίοι. Τα ταμεία του κράτους θα ήταν γεμάτα μόνο αν όλοι έμπαιναν στην τσιμπίδα της εφορίας.

Οι τοπικοί άρχοντες και οι τοπικές κοινωνίες της Ανατολικής Αττικής δεν θέλουν ΧΥΤΑ στην περιοχή τους. Στην Ελλάδα το σλόγκαν είναι: Η καλύτερη περιοχή για χωματερή είναι στο διπλανό χωριό. Η σύγχρονη αριστερά τι θέσεις πρέπει να έχει απέναντι στην κυρίαρχη ιδεολογία που θέλει να φορτώνει τα προβλήματα στον ΑΛΛΟΝ;

Στον επίλογο θα ασχοληθώ με τη δήλωση υποστήριξης των Πανεπιστημιακών του ΣΥΡΙΖΑ σε δύο σημεία.

α) Αντισυστημική αριστερά. Είναι όρος που χρησιμοποιούν οι πούροι επαναστάτες. Τι σημαίνει όμως αριστερά που μένει στην απέξω. Αριστερά σημαίνει αγώνας μέσα στην κοινωνία, μέσα στα όργανα που αποφασίζουν για μικρές και μεγάλες αλλαγές, μέχρι να επιτευχθεί ο σκοπός, που είναι μια κοινωνία που θα λειτουργεί προς όφελος των πολλών που τώρα είναι οι αδικημένοι. Η αριστερά πουθενά και ποτέ δεν νοείται να είναι σκέτο "αντί", πρέπει πάντα να κατορθώνει να είναι παρούσα. "Αντί", είναι οι στερούμενοι ιδεολογίας. Αλήθεια, οι κύριοι πανεπιστημιακοί που υπογράφουν έχουν επιλέξει και δεν συμμετείχαν ποτέ στα όργανα διοίκησης των Ιδρυμάτων τους;

β) Είναι τραγική η ρηχότητα των θέσεων των αντιευρωπαϊστών. Το γεγονός ότι χρησιμοποιούν την εκλογή του Μπαρόζο για να κριτικάρουν την Ε.Ε. δεν πείραξε κανέναν από τους υπογράφοντες τη δήλωση;

*Ο Γιώργος Ζευγώλης είναι συνταξιούχος διευθυντής του ΕΣΥ