Π. Κλαυδιανός: Να ξαναδώσουμε νέα δυναμική στο εγχείρημα

Του ΠΑΥΛΟΥ Δ. ΚΛΑΥΔΙΑΝΟΥ (ΑΚΟΑ)

Αυτή η Πανελλαδική διαδικασία έχει το πιο δύσκολο και λεπτό ώς τώρα έργο. Όχι επειδή θα συζητήσει για αιτίες που καθόρισαν ένα καθόλου ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Ούτε διότι θα έχει να επικρίνει, και συγχρόνως να "μαζέψει", όσα προκάλεσε η κρίση της ασυλλόγιστης, με ιστορικούς όρους, διαχείρισης του αποτελέσματος από την ηγεσία.

Η δυσκολία έγκειται στο ότι πρέπει να ξαναδώσει δυναμική σε ένα εγχείρημα που από την αρχή όλοι γνωρίζαμε ότι το έδαφος στήριξής του είναι εντυπωσιακά γόνιμο αλλά κι εξαιρετικά ευαίσθητο, απαιτητικό. Μεγάλος αριθμός, ιδίως ανέντακτων, περιμένει με αγωνία -και επιθυμία- να τα καταφέρουμε, να μην επιστρέψουμε σε προγενέστερη περίοδο. Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ στις συνελεύσεις συζήτησε με βαθύ και συνθετικό τρόπο, παρακάμπτοντας, σοφά, τις αδιέξοδες προσωπικές στοιχίσεις που προτείνονταν ως λύσεις. Είναι αισιόδοξο.

Θα τεθούν, ασφαλώς, θέματα πολιτικής και ταυτότητας. Κεντρικό, όμως, ζήτημα που θα συζητηθεί θα είναι η λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ: η κατάκτηση της αυτονομίας του, η εγκαθίδρυση της δημοκρατίας και του πλουραλισμού στη ζωή του, στη σχέση του με την κοινωνία. Λόγω της φύσης του ΣΥΡΙΖΑ, αυτά συνδέονται απολύτως με την προοπτική του, την ικανότητά του να αποτελέσει τη συλλογικότητα της αριστεράς - ριζοσπαστικής, ανατρεπτικής, εναλλακτικής, ανανεωτικής, ανοιχτής και δημοκρατικής, κινηματικής κ.ά. - που μας χρειάζεται τον 21ο αιώνα. Εργαζόμενοι στο ευρύ αντίστοιχο ευρωπαϊκό ρεύμα.

Οι πρόσφατες συζητήσεις έδειξαν ότι είμαστε ακόμη πολύ πίσω. Ότι αρκετή φοβία υπάρχει. Ότι δεν έχει γίνει κατανοητό ή αποδεκτό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από τα κίνητρα της ίδρυσής του, όντως "μας πήγε εντελώς αλλού", μας υπερέβη ευχάριστα. Το να εργαζόμαστε, πλέον, μ’ αυτό το θετικό δεδομένο, να το ενισχύουμε, δεν έρχεται σε καμιά αντιπαράθεση με την αυτόνομη ζωή και λειτουργία των συνιστωσών.