Του ΜΑΝΩΛΗ ΓΛΕΖΟΥ
Ο ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο δημιουργήσαμε ύστερα από πολλούς κόπους και προσπάθειες, βρίσκεται σήμερα μπροστά σ' ένα κρίσιμο σημείο. Δεν το δημιούργησε, αλλά το αποκάλυψε το άσχημο ή το μη αναμενόμενο εκλογικό αποτέλεσμα ή η εκλογική του ήττα.
Άσχετα, πάντως, από οποιαδήποτε εκτίμηση και χαρακτηρισμό για το εκλογικό αποτέλεσμα, την κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ δεν τη δημιούργησε το εκλογικό αποτέλεσμα. Απλά την αποκάλυψε. Η κρίση προϋπήρξε, ήταν εγγενής κι αυτή έφερε αυτό το αποτέλεσμα.
Αυτή η κρίση που ταλάνιζε τον ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται στις νοοτροπίες και έμμονες αντιλήψεις, οι οποίες, δυστυχώς, κυριάρχησαν και δεν τον άφησαν να ανταποκριθεί στην ανάγκη που τον γέννησε. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήθηκε από δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς ως μια ισότιμη πολιτική συνεργασία, χωρίς ηγεμονισμούς και εξαιρέσεις, θεωρήθηκε από μερικούς ως μαζική εξωκομματική οργάνωση του πολιτικού τους σχήματος, κατ' άλλους ως το εκλογικό όχημα για την είσοδο στη Βουλή και την κατάκτηση θέσεων για συμμετοχή σε κυβερνήσεις κεντροαριστεράς και κατ' άλλους πιστούς στη θεωρία του εισοδισμού όχημα για την εισχώρηση σε πολιτικούς σχηματισμούς και τη χειραγώγησή τους.
Οι νοοτροπίες αυτές στάθηκαν οι βασικές αιτίες να μην αναπτυχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και να μην παίξει τον ρόλο του ως ο βασικός ελκτικός πόλος όλων εκείνων των αγωνιστών οι οποίοι έφυγαν από τους κομματικούς οργανισμούς τους, διότι ο παραγοντισμός και η καθοδήγηση δεν έχουν σχέση με την πραγματική αριστερή ιδεολογία.
Οι αντιλήψεις αυτές στάθηκαν οι βασικές αιτίες να μην πραγματοποιηθούν οι αποφάσεις της Πρώτης Πανελλαδικής Σύσκεψης. Οι νοοτροπίες και οι αντιλήψεις αυτές έφεραν αυτό το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Συνεπώς, για να ξεπεραστεί η κρίση, πρέπει πρώτα απ' όλα να αναζητηθούν οι αιτίες που τη δημιούργησαν και να εξαλειφθούν.
Οι βάσεις της πολιτικής ισότιμης συνεργασίας μας, χωρίς ηγεμονισμούς και εξαιρέσεις έχουν τεθεί. Κάθε πολιτική δύναμη που συμμετέχει στον ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί την ιδεολογική, την πολιτική και οργανωτική της οντότητα, αλλά όλοι μαζί επιδιώκουμε την κοινή δράση, την ενότητα στη δράση.
Οι στρατηγικοί μας στόχοι είναι επίσης δοσμένοι: Εθνική ανεξαρτησία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη. Είναι ολοφάνερο ότι δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική συνεργασία με όλους όσοι είναι υπέρ των βάσεων και του ΝΑΤΟ, με όσους είναι εναντίον της απλής αναλογικής και υπέρ των εκλογικών συστημάτων που νοθεύουν τη λαϊκή βούληση, με όσους είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων και του κεφαλαίου.
Συνεπώς, το απαιτούμενο είναι η εφαρμογή των ήδη συμφωνημένων και η εξάλειψη των καταστρατηγήσεών τους και των παραχαράξεών τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, γέννημα αναπόδραστης ανάγκης, πρέπει και μπορεί να υπάρξει. Δεν έχουμε δικαίωμα να τον διαλύσουμε. Είναι ανεπίτρεπτο να τον αφήσουμε να παραδέρνει στη δίνη των κρίσεών του. Οφείλουμε να αντικρύσουμε κατάματα τα λάθη του και να τα εξαλείψουμε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ελπίδα κι απαντοχή όσων οραματίζονται ένα υποφερτό σήμερα κι ένα καλύτερο αύριο, καλεί όλους μας να συστρατευτούμε. Κανένας βέβαια δεν είναι αναντικατάστατος, αλλά και κανένας δεν περισσεύει. Όλοι είναι αναγκαίοι.
1 σχόλια:
19 Ιουλίου 2009 στις 10:37 μ.μ.
Καλησπέρα σας.Πολύ σοφά διαπιστώνετε ότι στους κόλπους του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν άνθρωποι καιροσκόποι που πάση θυσία θέλουν να αναριχηθούν στην πολιτική σκηνή του τόπου μας μόνο και μόνο για ίδιο συμφέρον. Όταν οι ηγεσίες το αντιληφθούν και τους απομονόσουν ίσως να γίνει ένα ανοιχτό κόμμα, ελπίδα των απελπισμένων Ελλήνων, και να μπορέσει να ανακτήσει την παλιά του δόξα. Ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου