Αναρωτιέμαι σ' αυτήν την ηλικία (77 ετών), μετά την πορεία μου από το 1968 στον συγκεκριμένο κοινωνικοπολιτικό χώρο, πού βρίσκομαι. Αλήθεια εσείς του μεγάλου κέντρου, των αποφάσεων και της δύναμης μπορείτε να μας πείτε φωναχτά κάτι; Τι σας χωρίζει; Τι σας ενώνει; Τι είναι για εσάς αριστερά;
Εάν ακόμη δεν έχετε βρει τίποτα από τα τρία παραπάνω, είναι πολύ αργά για δάκρυα. Πάντως για εμάς τους αφανείς, τους ανώνυμους, για εμάς που πορευόμαστε στην επιβίωση της καθημερινότητας με όλα τα πλην που σώριασε και σωριάζει ο φασισμός του νεοφιλελευθερισμού, του καταναλωτισμού και της παγκοσμιοποίησης, Αριστερά είναι η Ζωή, είναι καθήκον στις αξίες που δίνουν στον άνθρωπο τον τίτλο του Ανθρώπου.
Για εμάς αριστερά είναι σεβασμός, εντιμότητα, εργατικότητα, συμμετοχή, επαγρύπνηση, αλληλεγγύη, ενδιαφέρον, γνώση, αγώνας.
Για εμάς αριστερά είναι θυσία.
Μα πάνω από όλα για εμάς Αριστερά είναι Αγάπη για τον άνθρωπο. Για το αύριο του ανθρώπου. Πού ζει, πώς ζει και πώς θα ζήσει.
Παρακάτω θα διαβάσετε ορισμένα ονόματα. Είναι φίλοι από το χώρο μας. Ήπια, έφαγα και κοιτάχτηκα στα μάτια μαζί τους.
Απευθύνομαι στον Αλέξη Τσίπρα, στον Αλέκο Αλαβάνο, στον Νίκο Χουντή, στον Λεωνίδα Κύρκο, στον Γιάννη Μπανιά, στον Φώτη Κουβέλη, στον Δημήτρη Παπαδημούλη, στον Νίκο Κωνσταντόπουλο, στη Μάγδα Σπηλιοπούλου, στη Λίτσα Αμμανατίδου.
Παρακαλώ εγώ και άλλοι σαν μένα μην μας κλείσετε στο σπίτι μας. Η αριστερά είναι ένας μεγάλος καθρέφτης. Να κοιταχτούμε όλοι και, αν δούμε στο βάθος του πολυθρόνες, καρέκλες και όχι καθαρά πρόσωπα με όραμα, τότε είναι αργά για εμάς. Αργά για όλους, αλλά περισσότερο για αυτούς που κατοικούν σ' αυτή τη χώρα που τη λένε Ελλάδα.
Με αγάπη πάντα, και προσμονή.
Η φίλη σας Όλγα από την Αλεξανδρούπολη του νομού Έβρου
ΥΓ.: Τα λάθη είναι ανθρώπινα, τα δυο φορές ίδια λάθη είναι των μη σκεπτόμενων. Τα τρεις φορές ίδια λάθη των Α-νοήτων
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου