Ες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο τα σπουδαία

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

 

Η ραστώνη των διακοπών είναι εμφανής και στις στήλες της Αυγής. Οι λύσεις για τα εσωκομματικά ζητήματα του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ έχουν παραπεμφθεί στον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη. Οι ειδήσεις έχουν ήδη ανακοινωθεί. Τον Σεπτέμβρη περιμένουμε, όπως δημοσιεύθηκε στην Αυγή, πανελλαδική σύσκεψη του Αριστερού Ρεύματος, πριν από το προγραμματισμένο Διαρκές Συνέδριο, που θα γίνει επίσης τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη έχει αποφασιστεί να γίνει η πανελλαδική οργανωτική σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ.

Διαχέεται ένα κλίμα αναμονής αυτό τον καιρό. Ότι τα προβλήματα θα λυθούν στις συσκέψεις του Σεπτεμβρίου και του Οκτωβρίου.

Δικαιολογείται όμως το κλίμα αυτό από την πραγματική κατάσταση;

Τι πρόκειται να λυθεί;

Από τις μέχρι τώρα διακηρυγμένες θέσεις και δηλώσεις, ελπίζει άραγε κανείς στον ΣΥΝ, ότι υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν βασικές πολιτικές επιλογές που εφαρμόζονται μέχρι τώρα, στο διαρκές συνέδριο του Σεπτέμβρη;

Η πλειοψηφούσα τάση στον ΣΥΝ και οι εκπρόσωποι των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, στις εκτιμήσεις τους για την εκλογική ήττα στις ευρωεκλογές, όχι μόνο άφησαν στο απυρόβλητο αλλά και επιβεβαίωσαν τις κυρίαρχες πολιτικές επιλογές και απέδωσαν το αρνητικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών σε δευτερεύουσες πλευρές της πολιτικής και, ορισμένοι, στη μη σωστή εφαρμογή της.

Είναι σαφές ότι θα υπάρξει επιμονή στην πολιτική της ενότητας της αριστεράς σε παραδοσιακά δογματικά πρότυπα.

Θα επαναεπιβεβαιωθεί ότι για τον ΣΥΝ ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί στρατηγική επιλογή.

Δεν θα υπάρξει ούτε κατά ένα ιώτα, αλλαγή στις βασικές πολιτικές επιλογές και στη στρατηγική πολιτικής δράσης του ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίσαμε μέχρι τώρα και δοκιμάσαμε την επιρροή τους στον λαό στις ευρωεκλογές.

Στην οκτωβριανή συνάντηση του ΣΥΡΙΖΑ, θα διαπιστώσουμε απλώς, σύμφωνα με τις δηλώσεις, τη συνέχεια της διολίσθησης του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα οιωνεί κόμμα, όπου θα συνυπάρχουν οι γνωστές συνιστώσες και όπου η πολιτική και στρατηγική που θα κυριαρχεί θα συνδέεται με ιδεολογίες, που βρίσκονται στον αντίποδα της στρατηγικής του δημοκρατικού δρόμου για τον σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.

Η κοσμοθεώρηση, η στρατηγική, η τακτική ενός τέτοιου πολιτικού μορφώματος και η μορφή εξουσίας (με αρκετά συγκεχυμένο, πλην όμως και αρκετά σαφές για να προσλαμβάνεται από την κοινωνία, τρόπο) που προτείνει, οδηγούν σε περιθωριακές πολιτικές καταστάσεις και απομακρύνουν την προοπτική του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία.

Τι δέον γενέσθαι;

Κατά τη γνώμη μου αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα είναι η ανασυγκρότηση του ιδεολογικού και πολιτικού ρεύματος της ανανεωτικής αριστεράς, που βρίσκεται μέσα και έξω από τον Συνασπισμό, στη βάση των αρχών του δημοκρατικού δρόμου για τον σοσιαλισμό, του δομικού χαρακτήρα μεταρρυθμίσεων, της αυτοδιεύθυνσης και αυτοδιαχείρισης, της άμεσης δημοκρατίας, της κοινωνίας των πολιτών και του ανεβάσματός της σε πολιτική κοινωνία, με ένα ανώτερο πολιτισμικό επίπεδο.

Με την εξέλιξη αυτή θα διαδραματίσει ηγεμονικό ρόλο στον ΣΥΝ, στον ΣΥΡΙΖΑ και στην κοινωνία γενικότερα.