Σύνδρομο κυβερνητισμού

ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ*

Η σύγκρουση των δύο ηγεσιών του ΣΥΝ, άσχετα από τη μορφή που παίρνει και είναι ελάχιστα πολιτική, κρύβει στην ουσία του ένα βαθύ πολιτικό πρόβλημα, που αν δεν βγει στην επιφάνεια και αν δεν μπει στη σωστή του βάση, τότε το όλο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να ακυρωθεί, πολύ πιο γρήγορα από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε. Η μία ηγεσία του ΣΥΝ, η Ανανεωτική Πτέρυγα βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ σαν μια εκλογική συμμαχία στην καλύτερη περίπτωση και στη χειρότερη περίπτωση σαν μια καταστροφική συμμαχία που αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά της Ανανέωσης και τη φυσιογνωμία του ΣΥΝ. Και εδώ διαμορφώνονται αναγκαστικά δύο προτάσεις. Η μία είναι η άμεση αποχώρηση του ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η άλλη είναι να κρατηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σαν μια εκλογική συμμαχία, αλλά όχι ισότιμη. Με τον ΣΥΝ αρχηγό, θα έχουμε συνιστώσες αυλικών και δορυφόρων που δεν θα αμφισβητούν την αρχηγία του ΣΥΝ, όχι βάσει των απόψεών του, αλλά λόγω μεγέθους. Και αυτό διατυπώνεται με το υποτιμητικό λογότυπο για όλους μας, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Το Αριστερό Ρεύμα, στο σημείο που μπορούμε να πούμε πως εκφράζεται ενιαία, θέλει κάτι παραπάνω από μια εκλογική συμμαχία. Θέλει μια πολιτική συμμαχία με τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς, χωρίς εντούτοις να έχει διατυπώσει μέχρι στιγμής μέχρι που θα προχωρήσει αυτή η πολιτική συμμαχία. Θα προχωρήσουμε για μια ενιαία πολιτική έκφραση, που σημαίνει πως όλοι θα αναγνωρίσουμε την ίδια αντικειμενική πραγματικότητα και θα χαράζουμε μια ενιαία δράση ή θα πηγαίνουμε βλέποντας και κάνοντας; Το Αριστερό Ρεύμα, ακόμα και αν είχε την πολιτική βούληση να προχωρήσει προς την κατεύθυνση ενός ενιαίου πολιτικά ΣΥΡΙΖΑ, στην προοπτική της ανασύνθεσης μιας αντικαπιταλιστικής αριστεράς, δεν θα μπορούσε να το κάνει γιατί θα έθετε σε κίνδυνο την ενότητα του ΣΥΝ. Και διασπασμένος ΣΥΝ σημαίνει απώλειες και στις δύο πλευρές.

Και έτσι δημιουργείται το εξής παράδοξο. Το Αριστερό Ρεύμα, που επέβαλε μια αριστερή στροφή στον ΣΥΝ με την ηγεσία του Αλαβάνου και στην ουσία έγινε η ραχοκοκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα μπλοκάρει τον ΣΥΡΙΖΑ, (ως γνωστόν η Ανανεωτική Πτέρυγα δεν εκπροσωπείται στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, μέγα πολιτικό λάθος κατά την άποψή μου) γιατί αν προχωρήσει προς την κατεύθυνση του ενιαίου πολιτικά ΣΥΡΙΖΑ, θα σήμαινε ρήξη με τους ανανεωτικούς.

Λίγο ή πολύ, όλες οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η μεγαλύτερη συνιστώσα, αόρατη προς το παρόν, οι ανένταχτοι, θέλουν έναν επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ που θα εκφράζει τις σοσιαλιστικές ιδέες του 21ου αιώνα. Σε αυτήν την προοπτική, μια κυβερνητική συνεργασία, στην περίπτωση που αυτή είναι αναγκαία να γίνει, για μένα δεν θα ήταν θανάσιμο αμάρτημα, αλλά δεν θα σήμαινε ούτε σοσιαλισμό, ούτε ανατροπή του καπιταλισμού. Στην καλύτερη περίπτωση θα σήμαινε κάποιες αλλαγές που θα μπορούσε να τις έκανε και η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, αν είχαν δεχτεί ισχυρή λαϊκή πίεση. Και πολύ φοβάμαι πως εδώ τελειώνει το όραμα των Ανανεωτών. Είναι αυτό που λέμε στην παλαιοκομμουνιστική διάλεκτο «σύνδρομο κυβερνητισμού». Και αυτό σημαίνει αναίρεση της επαναστατικής προοπτικής.

* Συγγραφέας-βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Α' Αθήνας

Perkor29@gmail.com