"Μαγιά" για την ενότητα της αριστεράς

Όλοι ξέρουμε, σύντροφοι, πως οι πολίτες απεχθάνονται τα κόμματα, των αριστερών συμπεριλαμβανομένων. Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Αλλά φταίει και η αριστερά. Λέει, ο εθνικός ποιητής για τους Έλληνες: Αν μισούνται ανάμεσά τους, δεν τους πρέπει ελευθερία. Λέει και ο ελληνικός λαός, για τους αριστερούς: Αν μισούνται ανάμεσά τους, δεν τους πρέπει ψήφος. Έτσι είναι, σύντροφοι, και όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις... Ο κόσμος όμως αγαπά, π.χ., την Γκρίνπις, τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα, το Χαμόγελο του Παιδιού, τις ΜΚΟ κ.λπ.

Γιατί λοιπόν και η αριστερά με τον ΣΥΡΙΖΑ να μην γίνει η Γκρίνπις της πολιτικής που θα παρεμβαίνει παντού, σαν κομάντος υπεράσπισης του περιβάλλοντος. Γιατί να μην γίνουμε "γιατροί χωρίς σύνορα" για να δώσουμε άμεση ιατρική βοήθεια στον άρρωστο που είναι η πολιτική σήμερα στην Ελλάδα; Γιατί να μην γίνουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ (το ξαναλέω) το "χαμόγελο του παιδιού" που θα τρέξει, με χαμόγελο, να βοηθήσει τα παιδιά, τους άνεργους νέους; Τα αδερφάκια μας που τα αφανίζει η ντρόγκα;

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι, λέμε, αριστερίστικη σέκτα που τα βάζει μόνο με το σύστημα και δεν είναι ανανεωτική αριστερά, με ευρωπαϊκό αριστερό προσανατολισμό, με μεταρρυθμιστικές προτάσεις.

Μπορεί κάποιος να είναι αριστερός και να είναι με το σύστημα; Να είναι κατεστημένο; Γιατί αυτό είναι το σύστημα στην Ελλάδα: Καθεστώς - κατεστημένο. Αλλάζει το κατεστημένο με απλές μεταρρυθμίσεις; Ανανεωτική αριστερά, ναι. Αλλά ριζοσπαστική. Επαναστατική. Αντισυστημική. Για ειρηνική δημοκρατική επανάσταση μιλάμε, σύντροφοι.

Φτάσαμε, σύντροφοι, στο σημείο να υποστηρίζουμε σε συνεντεύξεις στον αστικό Τύπο, άκουσον-άκουσον: "Το διαρκές συνέδριο του ΣΥΝ τον Σεπτέμβριο δεν πρέπει να μείνει περιχαρακωμένο σε εσωτερικές πλειοψηφίες, διαμορφωμένες από το παρελθόν". Εσωτερικές είναι οι διαδικασίες σε ένα κόμμα. Γιατί σε αυτές μετέχουν μόνο τα μέλη, οι μέσα. Και όχι και οι ψηφοφόροι, οι έξω. Άρα και οι πλειοψηφίες θα είναι και αυτές εσωτερικές.

Όταν είμαστε ανανεωτές και θεσμολάτρες, δεν μπορούμε να αμφισβητούμε βασική λειτουργία ενός κόμματος, ως αναρχικοί. Τα πράγματα είναι απλά, σύντροφοι, και ας μη χαλάμε τη ζαχαρένια μας. Έχουμε κόμματα συνιστώσες. Έχουμε και κομματικές οργανώσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να είναι κόμμα. Πρέπει να είναι το κάτι άλλο και όχι μία από τα ίδια. Ανοιχτό, λαϊκό, δημοκρατικό κίνημα, με ανοιχτούς ορίζοντες. Η άμεση δράση της αριστεράς. Δεν θα είναι όμως σκορποχώρι, θα έχει συντονιστικό όργανο, γραμματεία Τύπου, πρόεδρο κοινοβουλευτικής ομάδας και κόκκινη κάρτα μέλους.

Και επειδή, σύντροφοι, όλοι γνωρίζουμε πως αυτή τη στιγμή υπάρχουν "μουλαρώματα", εμμονές σε αμετακίνητες θέσεις. Κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, ας κάνουμε τίμια εκεχειρία. Αυτό είναι το τίμιο. Το διαρκές συνέδριο του ΣΥΝ να γίνει σε ήρεμα νερά, με απλώς αναγνωριστικό σκοπό. Το ίδιο και η Πανελλήνια του ΣΥΡΙΖΑ. Να πάρει μόνο τις απολύτως απαραίτητες, οργανωτικές αποφάσεις. Μέχρι τις εκλογές, μούγκα όλοι, για τις διαφορές. Να ασχοληθούμε μόνο με τα προβλήματα του κοσμάκη, ΕΝΩΜΕΝΟΙ, και μόνο με τις εκλογές.

Μετά τις εκλογές, δεσμευόμαστε για κανονικό συνέδριο στον ΣΥΝ και πανελλαδική στον ΣΥΡΙΖΑ οριστικής λύσης των διαφορών. Τότε μπορούμε, ως κάποια πτέρυγα, να αποχωρήσουμε. Πικρό, αλλά τι να κάνουμε; Ή από πτέρυγα μπορούμε να γίνουμε κόμμα και να μπούμε ως συνιστώσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Όχι κακό. Μπορεί και να ομονοήσουμε όλοι και να πάρουμε όλες τις χρήσιμες αποφάσεις συντροφικά. Το καλύτερο!

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μαγιά για την ενότητα της αριστεράς. Ας κάνουμε εκεχειρία και ας πάμε στις εκλογές με ηρεμία. Αυτή η μαγιά θα γίνει σοβαρή πολιτική δύναμη που, αργά ή γρήγορα, θα την ακολουθήσει όλη η αριστερά, όταν η αριστερά ενωθεί, τότε και ο λαός θα πει "αυτή η αριστερά δεν μοιάζει με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις και αξίζει να την εμπιστευθώ". Και τότε χαράς ευαγγέλια!

Εκτός εάν θέλουμε τώρα να τα λύσουμε όλα. Να τα παίξουμε όλα για όλα, να τα διαλύσουμε όλα και να γίνουμε μπάχαλο και τότε... μαύρα μαντάτα!

 

ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΣΑΡΗΣ

Ηθοποιός

 

ΥΓ. 1: Τελευταία φορά που ασχολούμαι με τις διαφορές.

ΥΓ. 2: Οι πολύ-αριστεροί σύντροφοι ας κάνουμε λίγο "κράτει", γιατί δεν μπορούμε να φερόμαστε σαν να έχουμε πιάσει τον παπά από τα... γένια.  Γιατί ούτε ο παπάς έχει γένια ούτε εμείς χτένια. Ο αριστερός μιλά ευγενικά και συντροφικά. Δεν βρίζει. Γιατί η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει.

ΥΓ. 3: Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με τον πατριωτισμό και την οικολογία. Να μην αφήσει τον πρώτο στο έλεος του ΛΑΟΣ και της "Χρυσής Αυγής" και τη δεύτερη στους λεγόμενους οικολόγους να την πιπιλίζουν σαν καραμέλα. Για μας ο πατριωτισμός δεν είναι αρρωστημένος εθνικισμός και ρατσισμός και η οικολογία δεν είναι μόδα που περνά, αλλά τρόπος ζωής, τρόπος ανάπτυξης και τρόπος διακυβέρνησης.

ΥΓ. 4: Πρώτη φορά βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου (σ. Περικλής Κοροβέσης) μίλησε ανοιχτά για τη μαφία που κυβερνά τον κόσμο και την Ελλάδα. Το χάρηκα. Ναι, όλα στην Ελλάδα τα κανονίζουν ασφυκτικά οι μαφίες. Τίποτε δεν γίνεται απλώς επειδή είναι καλό για το σύνολο, αν γίνει. Όλα γίνονται επειδή είναι καλά για πάρτη μας και μόνο. Θλίψη, οργή, απόφαση.