Του ΑΛΚΗ ΡΗΓΟΥ
Τελικά οι μετασεισμικές δονήσεις, παρ’ όλο που ήταν ισχυρότερες από τον κύριο σεισμό… φαίνεται ότι ξεπεράστηκαν παρά την κρίση φερεγγυότητας που δημιούργησαν και κάποιους ακόμη…"ανανεωτικούς" μικροσεισμούς!
Και μάλιστα, παρά τα αρνητικά φαινόμενα που τις περιέβαλαν, όπως όλες οι δονήσεις / κρίσεις, έχει και τις θετικές της αναγνώσεις. Ταρακούνησε τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ανεξάρτητα αν ανήκει σε συνιστώσες ή όχι, αντέδρασε καταλυτικά και επέβαλλε τη θέληση του. Προφανώς δεν εννοώ βέβαια την, έξω από την κουλτούρα του χώρου, συγκέντρωση αρχηγικού τύπου οπαδών κάτω από τα γραφεία, τα χειροκροτήματα, τα συνθήματα και τα άλλα που διαδραματίστηκαν το απόγευμα της προηγούμενης Δευτέρας στην οδό Βαλτετσίου…
Εννοώ όμως την εκπεφρασμένη, με έντονο τρόπο, βούληση χιλιάδων συντρόφων να ακουστεί επιτέλους η γνώμη τους, να πάψουν τα ‘ηγετικά’ παιχνίδια και οι ‘συμφωνίες’ σε κεντρικό επίπεδο, που δεν αντιστοιχούν στην άδολη θέληση για το ενωτικό μας εγχείρημα -και όχι απλά μια συνομοσπονδία κομματικών συνιστωσών …- να επικρατήσει σε όλα τα επίπεδα του ΣΥΡΙΖΑ η στοιχειώδης δημοκρατική αρχή!
Κανείς και καμία δεν αντλεί νομιμοποίηση στο εσωτερικό μας, αν δεν υπάρχουν μέλη του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, με πλήρη δικαιώματα συναπόφασης και εκλογής σε όλα τα κλιμάκια άρθρωσης του πρωτότυπου εγχειρήματός μας.
Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει διάλυση των πολιτικών συνιστωσών που συναποτελούν το εγχείρημα . Σημαίνει όμως κοινή δράση, κοινές συνελεύσεις, κοινές θεματικές επιτροπές, κοινές παρατάξεις, κοινές αποφάσεις με αυξημένες πλειοψηφίες και οργανωτικές μέριμνες εκπροσώπησης μέσα από τις κοινές αποφάσεις όλων των μελών, ενταγμένων σε συνιστώσες και μη. Γιατί υπάρχουν, πώς να το κάνουμε, και μη μέλη συνιστωσών στον ΣΥΡΙΖΑ τα οποία δεν αντέχουν άλλο να είναι δεύτερης κατηγορίας μέλη.
Σημαίνει σεβασμό -επιτέλους σεβασμό- της πολιτικής ισότητας όλων μας.
Κανένα ‘ειδικό μέγεθος’ δεν μπορεί να υπάρξει ανάμεσα μας. Κανένα!
Όσο και αν είναι δύσκολο στην πράξη αυτό να γίνει κατανοητό, επιβάλλεται να γίνει σεβαστό. Δεν νοείται αριστερό σχήμα -που θέλει μάλιστα να εκφράσει τη σύγχρονη πολυσύνθετη πραγματικότητα χωρίς τις αγκυλώσεις και τους νομοτελειακούς δογματισμούς του χθες- που αναπαράγει στο εσωτερικό του ιεραρχίες ακλόνητες στον χρόνο. Όλες και όλοι είμαστε συνεχώς υπό την αίρεση της ανακλητότητας!
Σε μεγάλο βαθμό αυτά τα αυτονόητα για κάποιες και κάποιους και για άλλους / άλλες αδιανόητα μέχρι και την 2η Πανελλαδική Σύσκεψη μας τον Απρίλιο, σήμερα αποτελούν τη βούληση του μεγαλύτερου μέρους του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ ενταγμένων και μη σε συνιστώσες.
Αν τότε, μέσα από την ανοικτή συσπείρωση του 2ου κύματος, τα προβάλαμε και τέσσερα μέλη της Γραμματείας επιχείρησαν, με τις αθόρυβες προς τα έξω παραιτήσεις τους, να τα βάλουν σε αρχή λειτουργίας και αντιμετωπίστηκαν ως διαλυτικά του ΣΥΡΙΖΑ στοιχεία, ως… ‘οιονεί φράξια’, σήμερα έχουν μπει στην ημερήσια διάταξη και οφείλουμε να τα συζητήσουμε χωρίς προκαταλήψεις και κεκτημένα κανενός είδους. Τις συλλογικές αποφάσεις οφείλουμε να τις σεβαστούμε όλες και όλοι και κυρίαρχα, όσοι έχουν θεσμικά την προς την κοινωνία και το κοινοβούλιο έκφρασή μας. Δεν έχει ηθικό δικαίωμα να μην τις σέβεται π.χ. ο κοινοβουλευτικός μας εκπρόσωπος που οφείλει να συμπεριφέρεται όχι μόνο ως εκφραστής μιας τάσης του Συνασπισμού, αλλά ως κοινός όλων μας εκπρόσωπος.
Το θέμα δεν είναι προφανώς στενά οργανωτικό, είναι βαθιά πολιτικό.
Μόνο μέσα από μια τέτοια όσμωση και λειτουργία μπορούν να κριθούν τα διακυβεύματα ενός φερέγγυου αύριο του ενωτικού μας εγχειρήματος, να ανοίξει επί της ουσίας η συζήτηση για το τι δεν πήγε αντίστοιχα με τους στόχους μας στις ευρωεκλογές.
Μόνο μέσα από μια τέτοιου είδους δυναμική προοπτική, εσωτερικής δημοκρατικής δομής, ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, μπορεί να συμβάλει καταλυτικά στη δημιουργία μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας που θα υπερβαίνει τη σημερινή εκμεταλλευτική και αλλοτριωτική πραγματικότητα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου