Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και πρέπει να ανακάμψει

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ*


Tο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μας ικανοποιεί, γιατί δεν ανταποκρίνεται στους αγώνες, στις προσδοκίες και στις δυνατότητές μας.


Δεν συμφωνώ με όσους και όσες ισχυρίζονται ότι ευθυνόταν η πολιτική μας γραμμή και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ που δήθεν αλλοίωνε τη φυσιογνωμία του ΣΥΝ, γιατί με αυτή την πολιτική και με τον ΣΥΡΙΖΑ πήγαμε καλά στις βουλευτικές του 2007 και καταγράφαμε για μεγάλη περίοδο υψηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις. Ούτε, επίσης συμφωνώ με αυτό που ισχυρίζονται, ότι συνέβαλε σε αυτό το αποτέλεσμα το θόλωμα της ευρωπαϊκής πολιτικής μας, γεγονός που φυσικά δεν ισχύει, και η έλλειψη πρότασης κυβερνητικής συνεργασίας εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, για τον απλούστατο λόγο ότι αυτά τα θέματα ήταν εκτός της πολιτικής ατζέντας, με βάση την οποία διαμορφώθηκε το προεκλογικό κλίμα, και στην οποία κυριάρχησαν τα σκάνδαλα.


Αυτό που κυρίως πρέπει να μας απασχολεί είναι να βγούμε από την κρισιακή κατάσταση που μας δημιουργεί όχι το ποσοστό μας, αλλά η διαχείρισή του, με την απαράδεκτη δημόσια εικόνα της «εσωτερικής μας φαγωμάρας», που βγάζουμε προς τα ΜΜΕ και την κοινωνία.


Δεν έχουμε πια καιρό, πρέπει να βγούμε πάλι μπροστά, γιατί η οικονομική κρίση βαθαίνει, οι συνέπειές της αυξάνονται, ενώ τα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων και οι κοινωνικοί αγώνες είναι μπροστά μας. Ταυτόχρονα, έχουμε έκτακτες πολιτικές εξελίξεις, όπως την εκκαθάριση του πολιτικού τοπίου από τον Καραμανλή (Ρουσόπουλος, υιοθέτηση ατζέντας Καρατζαφέρη, νόμος περί ευθύνης υπουργών κ.λπ.), για να κάνει γρήγορα εκλογές.


Επομένως, για να ανακάμψουμε θα πρέπει «να βάλουμε γρήγορα τα σπαθιά που έχουν βγει εσωκομματικά στα θηκάρια,» και να δούμε πώς θα οργανώσουμε καλύτερα την προς τα έξω κοινωνική και πολιτική μας παρέμβαση με σκληρή αντιπολίτευση, παρουσία στους αγώνες και αξιοποίηση του προγράμματός μας.


Για να μη συνεχίσουμε αυτή την φθοροποιό κατάσταση για τον χώρο μας και για να ξεπεράσουμε τις υποκειμενικές αδυναμίες μας που αναδείχτηκαν στις ευρωεκλογές νομίζω ότι πρέπει:


Να μην κάνουμε αποδεκτή την παραίτηση του συντρόφου Αλέκου Αλαβάνου. Να διασφαλίσουμε απολύτως διακριτούς και συνεργάσιμους ρόλους των συντρόφων μας Αλέξη Τσίπρα και Αλέκου Αλαβάνου, γιατί η αποδοτική συνεργασία τους μας δίνει δυναμική.


Να πάρουμε όλα τα απαραίτητα πολιτικά μέτρα για τη συγκρότηση ενιαίου πολιτικού κέντρου που να συνδέει ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ-Κοινοβουλευτική Ομάδα.


Να «σταματήσουμε να πιάνουμε χρυσό και να τον μετατρέπουμε σε κάρβουνο» (συνέδριο για πρόγραμμα, εσωκομματικό δημοψήφισμα, θητείες, ευρωψηφοδέλτιο κ.λπ.) και να δίνουμε στην κοινωνία - και κυρίως στη νεολαία - την εικόνα κατεξοχήν συστημικής πολιτικής δύναμης, που στο εσωτερικό της τσακώνονται για τις καρέκλες.


Ο πρόεδρος και η Π.Γ. του κόμματος να πάρουν άμεσα πρωτοβουλία πολιτικής συνεννόησης με τη μειοψηφία του κόμματος στη βάση των συνεδριακών μας αποφάσεων ή τουλάχιστον με όσους συντρόφους μπορούν να στηρίξουν μια ευρύτατη πλειοψηφία της ευθύνης, της σοβαρότητας και της λογικής. Μπορούμε να πάμε σε πολιτική συμφωνία, όπως το 2007, αναβαθμίζοντας την ενότητα μέσα στη διαφορετικότητά μας, γιατί αυτά που μας ενώνουν μπορούν και πρέπει να προταχτούν όσων μας χωρίζουν.


Να σταματήσουμε τη δημοσκοπική-μιντιακή διαχείριση της πολιτικής μας, που μας αποσπά από την πραγματικότητα και τις πραγματικές κοινωνικές διεργασίες, και να ενισχύσουμε τους πραγματικούς δεσμούς μας με την κοινωνία, όχι γενικώς, αλλά με την εργατική τάξη, με τους μικρομεσαίους αγρότες και επαγγελματίες, με τους ανέργους, τους μετανάστες και τους νέους, ώστε να μην ασχολούμαστε μονομερώς με τα περιφερειακά αλλά μονιμότερα με τα κεντρικά ζητήματα της ταξικής πάλης.


Να σταματήσουμε να απαντάμε στην οικονομική κρίση μόνο δια δημοσίων εκφωνήσεων και να είμαστε παρόντες εκεί που υπάρχουν προβλήματα και αγώνες, προβάλλοντας συγκεκριμένες προτάσεις ανακούφισης των θυμάτων της κρίσης και δημιουργώντας δίκτυα έμπρακτης κοινωνικής αλληλεγγύης προς όσους βλέπουν τα εισοδήματά τους να μειώνονται, χάνουν τις δουλειές τους ή πλήττονται από την επιδείνωση των εργασιακών τους σχέσεων. Να κάνουμε πιο συγκεκριμένη δουλειά στα συνδικάτα, για την ανεργία και για την εργασιακή επισφάλεια με σχεδιασμό, φαντασία αλλά και τη διάθεση των αναγκαίων δυνάμεων από τον πολιτικό μας οργανισμό.


Να δώσουμε αριστερή και προοδευτική απάντηση στον φόβο και στην ανασφάλεια που προκαλεί το μεταναστευτικό πρόβλημα σε φτωχά λαϊκά στρώματα και υποβαθμισμένες γειτονιές με συγκεκριμένες θετικές προτάσεις για το σπάσιμο των γκέτο, τη στήριξη και αναβάθμιση υποβαθμισμένων περιοχών και για ομαλή συμβίωση των φτωχών Ελλήνων εργαζομένων και ανέργων με τους μετανάστες.


Σε αυτή την προσπάθεια μας παρακολουθούν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι της αριστεράς που έχουν επενδύσει ελπίδες στο ενωτικό αριστερό μας εγχείρημα και δεν πρέπει να τους διαψεύσουμε. Στο χέρι μας είναι να ανακάμψουμε και τελικά πιστεύω ότι θα ανακάμψουμε.


* Ο Δημήτρης Στρατούλης είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ

 
eXTReMe Tracker