Διαπιστώσεις και σκέψεις για το μέλλον του Συνασπισμού

Οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις στο εσωτερικό του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ από μόνες τους ως τέτοιες μαρτυρούν και αναδεικνύουν το μέγεθος της ήττας από την πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση. Το εκλογικό αποτέλεσμα απλά είναι η αφορμή για να μπει ξανά στην ατζέντα συζήτησης η ιδεολογική πορεία αλλά και η φυσιογνωμία του κόμματος.


1. Είναι χαρακτηριστικό πως αυτή η ήττα δεν συνίσταται τόσο στην αριθμητική μείωση ποσοστών αλλά στην μη εκπλήρωση προσδοκιών που τέθηκαν από την ηγετική ομάδα που διευθύνει τον ΣYN. Αυτό μαρτυρά την απόσταση των εκτιμήσεών της σε σχέση με το εύρος και το μέγεθος της αποδοχής του όποιου προγραμματικού και ιδεολογικού της λόγου από την κοινωνία.


2. Είμαστε κατά βάση ένα κόμμα που διατυπώνουμε έντονο κριτικό λόγο απέναντι στο σύστημα και τις επιλογές του. Ωστόσο δεν είδαμε, αντίστοιχα, να διατυπώνεται ούτε ψήγμα αυτοκριτικής για τα αίτια αυτής της κατάληξης. Aντίθετα η ηγετική ομάδα εμμένει σε μία πολιτική γραμμή που δεν επιδοκιμάστηκε από το εκλογικό σώμα.


3. Διαψεύστηκαν οι όποιες ελπίδες είχαν δημιουργηθεί στον κόσμο της αριστεράς πως η πολιτική που αποκλήθηκε «αριστερή στροφή» θα διεύρυνε την κομματική και κοινωνική επιρροή.


Δυστυχώς στην πράξη το κόμμα λειτουργεί με όρους πλειοψηφίας και μειοψηφίας, με πολιτικό σχεδιασμό που δεν χωράνε σ' αυτόν σύντροφοι που έχουν διατυπώσει έναν διαφορετικό ιδεολογικό λόγο. Η λειτουργία της σύνθεσης των απόψεων έχει αντικατασταθεί από το μοντέλο της ιδεολογικής καθαρότητας, της κατασκευής «υπονομευτών και εσωτερικών εχθρών» που διαρκώς δυναμιτίζουν την αριστερή στροφή και εν τέλει το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ.


Βιώνουμε ένα μοντέλο που παραπέμπει σε κόμματα σταλινικού τύπου. Η διαφορά των απόψεων και η πολυφωνία θεωρείται ως δομική και συστατική αδυναμία από τους εκφραστές αυτού του μοντέλου που διοικεί το κόμμα σήμερα.


4. Δεν αρκεί να διατυπώνουμε μόνο έναν ιδεολογικό λόγο, αλλά, κύρια, αυτός πρέπει να είναι αντίστοιχος με τις πράξεις μας και την στάση ζωής μας. Έτσι διαπιστώνουμε πως μέσα στο κόμμα μας συμβαίνουν τα ίδια φαινόμενα από τα οποία κατηγορούμε πως εμφορούνται τα κόμματα εξουσίας. Αδυναμία λειτουργίας των πολιτικών κινήσεων, οργανωτική παραλυσία, κομματική γραφειοκρατία, αναξιοκρατία, ενώ οι τάσεις λειτουργούν ως παραμάγαζα και μηχανισμοί νομής της κομματικής εξουσίας από φορείς ιδεών και εργαστήρια παραγωγής και ανάπτυξης της διανοητικής σκέψης. Δυστυχώς η αλήθεια είναι πως αν κάποιος σύντροφος δεν είναι στοιχισμένος στο άρμα μιας τάσης, παραμένει ανενεργός στο περιθώριο ή οδηγείται στην αποστράτευση. Φαινόμενα δηλαδή που συμβαίνουν και στα κόμματα εξουσίας, τα οποία εμείς θέλουμε να ανατρέψουμε.


5. Στη διάρκεια της ανοδικής μας δημοσκοπικά πορείας εμφανίστηκαν φαινόμενα αλαζονικής συμπεριφοράς, μικρομεγαλισμού, τακτικισμού και αμετροέπειας. Φερθήκαμε με όρους «ηγεμονίας» και «παντοδυναμίας» απέναντι σε όμορους πολιτικά χώρους, γεγονός για το οποίο οι ψηφοφόροι με κάθε τρόπο έδειξαν την αποδοκιμασία τους. Όμως, το χειρότερο από όλα, ήταν η έλλειψη αξιοπιστίας που γέννησαν αυτές οι συμπεριφορές και ακύρωσαν κάθε όραμα μιας άλλης προοπτικής. Έτσι, για παράδειγμα, παρά τις κινητοποιήσεις για το άρθρο 16, το γήπεδο στο Βοτανικό, τις μονάδες για τον λιθάνθρακα, την εξέγερση του Δεκέμβρη, αυτές δεν έτυχαν πολιτικής κεφαλαιοποίησης. Ο ιδιότυπος απομονωτισμός, ο συχνά αριστερίστικος λόγος, με έντονα τα στοιχεία του λαϊκισμού, είχαν ως αποτέλεσμα να μας αποκόψουν από το ευρύτερο προοδευτικό ακροατήριο, ώστε στην συνέχεια να στεφθεί με επιτυχία η σφοδρή και εν πολλοίς συκοφαντική επίθεση εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.


6. Η ιστορία έχει δείξει πως αν ενδιαφέρει την αριστερά η προοπτική της εξουσίας, ο μόνος δρόμος που οδηγεί σε αυτήν είναι η ύπαρξη μιας πλατιάς συμμαχίας πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Ένα τέτοιο αριστερό σχήμα, ανεξάρτητα από το πώς κάθε φορά θα ονομάζεται, μέσα από την πολυμορφία του, την πολυχρωμία του, την πολυφωνία του, τη σύνδεσή του με τα κινήματα των πολιτών και τους κοινωνικούς αγώνες, θα μπορέσει ιδεολογικά και προγραμματικά να ανταποκριθεί στις ανάγκες που έχουν οι πλατιές λαϊκές μάζες, να αναζωογονήσει και τελικά να αναστρέψει το σε βάρος μας αρνητικό κλίμα. Το πεδίο συνάντησης αυτών των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων είναι οι αγώνες στους χώρους της εργασίας, στα πανεπιστήμια, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στο περιβάλλον, στα δικαιώματα της νεολαίας, των κοινωνικά αποκλεισμένων ομάδων, των μειονοτήτων, των μεταναστών, στην μάχη κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.


7. Ένα τέτοιο πλατύ σχήμα, που θα συμμετέχουν αριστεροί σοσιαλδημοκράτες, σοσιαλιστές, ριζοσπάστες, οικολόγοι, κομμουνιστές, με σύγχρονα προγραμματικά στοιχεία, με ενιαία πολιτική δράση, με όρους σύνθεσης των απόψεων, μπορεί να δημιουργήσει ένα πραγματικό πολυσυλλεκτικό αριστερό μέτωπο με προοπτική κοινωνικής παρέμβασης και δυναμική εξουσίας.


Αυτή είναι η ελπίδα, σε μια τέτοια κατεύθυνση πρέπει να πορευτεί το κόμμα μας, εμφυσώντας και στο συμμαχικό σχήμα που συνεργαζόμαστε την προοπτική της αλλαγής του πολιτικού σκηνικού. Όσοι φαντάζονται πως ένα πλατύ αριστερό σχήμα μπορεί να λειτουργήσει με όρους ιδεολογικής καθαρότητας ή δημοκρατικού συγκεντρωτισμού έχοντας μπόλικη «αριστεροσύνη», απλά θα εισπράξουν για πολλοστή φορά την απάντηση της ιστορίας, δηλαδή την πολιτική περιθωριοποίηση. Κόμματα αυτής της μορφής ήδη λειτουργούν στην κοινωνία και δεν χρειάζεται ένα ακόμα για να το επιβεβαιώσει αυτό.


Κώστας Θεοδωρόπουλος


Μέλος του Συνασπισμού, συμμετέχει στην Παρέμβαση Αναπήρων Πολιτών


ksteo@panap.gr

 
eXTReMe Tracker