Αριστερή τεστοστερόνη

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ

Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό της αριστεράς: παράγει περισσότερη τεστοστερόνη από αυτή που μπορεί με τα σημερινά δεδομένα να καταναλώσει. Με αποτέλεσμα να ξεχειλίζει η ορμή της σε ακατανόητους (και ανόητους) για κάποιον με κανονικά επίπεδα τεστοστερόνης καυγάδες, σε αντιπαραθέσεις σοφών χωρίς σοφή στάση, σε ποικίλες τάσεις, διαστάσεις και καταστάσεις. Τρώγεται με τα ρούχα της, επί το λαϊκότερο...

Απόδειξη των παραπάνω ισχυρισμών η μάχη των ευρωεκλογών. Τι ψάχνουν ψύλλους στα άχυo;α της στρατηγικής εκείνοι που ξοδεύουν το ορμονικό τους περίσσευμα στην ανανεωτική κολύμβηση; Ποια στρατηγική και ποια πολιτική; Στο γήπεδο των εκλογών οι άλλοι έπαιζαν μπάλα και η αριστερά έτρεχε πίσω από το κάλεσμα των ορμονών της στο ιδιωτικό της γυμναστήριο. Ιδού η επαναστατική της γυμναστική:

Πρώτο, ως προεόρτιο των ευρωεκλron;γών ασχολήθηκε καμιά δεκαριά μέρες με το αν θα είναι ή δεν θα είναι ο Κουβέλης βουλευτής στις εθνικές εκλογές! Αυτό βρέθηκε στην κορυφή της αριστερής ορμονικής ατζέντας και όποιος έχει αντιρρήσεις ας ανατρέξει στον Τύπο των ημερών.

Δεύτερο, μετά το ζέσταμα αυτό ακολούθησε το έτερο μέγα θέμα της εν λόγω ατζέντας: το δημοψήφισμα για το ευρωψηφοδέλτιο. Ευχάριστη δημοσιότητα για τους Οικολόγους, το ΠΑΣΟΚ, τις παραλίες και τους παραλίες. Γιατί, κύριοι, ο άξιος και πασίγνωστος και επικοινωνιακός ευρωβουλευτής σας βρέθηκε τρίτος; Χμ, χμ! Η τεστοστερόνη φυσικά χτύπησε κόκκινο, για να μη μείνει κανείς που να μην πειστεί ότι όλα αφορούν στο πάπλωμα. Και αποτέλεσμα της αγωνιστικής και δημοκρατικής (όλα κι όλα) αυτής έξαρσης ήταν ένα ψηφοδέλτιο με γκρίζα υπογραφή και θολή στόχευση. Ή όχι;

Τρίτο, ακολούθησε η γενικευμένη σύρραξη για τη δυστυχή υποψήφια της δεύτερης θέσης. Είναι κατά της Ευρώπης, είναι εκτός γραμμής, είναι εκτός ευρωπαϊκού αριστερισμού, είναι πήξε και δείξε. Να ευφραίνεται η καρδία εντύπων και παραθύρων με αυτή την ορμονική έκρηξη, η οποία κράτησε μέχρι την τελευταία μέρα των εκλογών κι ακόμα κρατάει. Επιστημονικό συμπέρασμα: οι ορμόνες οδηγούν κάποιους να βγάλουν τα μάτια τους με τα ίδια τους τα χέρια.

Τέταρτο. Σα να μην έφταναν όμως αυτά, υπήρχαν και διάφοροι, που οι ορμόνες τους έσπρωχναν στο λαμπρό πεδίο του ψίθυρου, των SMS και των mail, για να πείσουν ότι δεν πρέπει να ψηφιστεί τέτοιο ψηφοδέλτιο και άρα να στηριχτεί τέτοια στρατηγική. Αυτοί, εκτός από ενδοκρινολόγο, θέλουν και παπά. Μερικοί και Παπανδρέου...

Πέμπτο. Το ντιμπέιτ έβγαλε στον αφρό κρυμμένα αποθέματα τεστοστερόνης στις σχέσεις Αλαβάνου-Τσίπρα. Μέχρι τότε ο Αλαβάνος ήταν εκτός παιδιάς, ο Τσίπρας δήλωνε ότι οι εκλογές είναι προσωπικό του στοίχημα, ανέβασε τον πήχη στα ύψη, ύστερα τον κατέβασε κάπως κ.λπ. Και ξαφνικά τσουπ, προέκυψε Αλαβάνος, σενάρια, ρεπορτάζ, αποκαλύψεις και αναλύσεις. Και το κορυφαίο ορμονολογικό θέμα: Αλαβάνος-Τσίπρας στα μαχαίρια!

Έκτο. Η αιφνίδια εισβολή του λησμονημένου τρίτου πόλου, που έδωσε την ευκαιρία να ξοδευτεί άφθονη τεστοστερόνη, με τους μεν να εξηγούν τη σημασία του και τους δε να τον αμφισβητούν.

Μ' αυτή την εικόνα πήγε η αριστερά στις εκλογές. Και είναι σίγουρο ότι λείπουν από τη συνοπτική παράθεση κι άλλα συμπτώματα. (Το ωραίο είναι ότι με όλα αυτά ήθελαν και εκλογική νίκη!) Και φυσικά, ο παράδεισος των ορμονών και των ενδοκρινολόγων είναι όσα ακολουθούν μετά τις εκλογές. Με κλινικό αξιοθαύμαστο τις πρωτοβουλίες εκείνων που γρονθοκοπούν τη στρατηγική, αγνοώντας ότι -και εξαιτίας τους-, εκτός από την αποφορά της τεστοστερόνης, καμιά μυρωδιά στρατηγικής και πολιτικής δεν έφτασε στην κοινωνία που νομίζουν ότι εκπροσωπούν. Και με επιστέγασμα, ορμονικό κεραμίδι και πολιτική κεραμίδα την έξωση του Αλαβάνου από ανυπόμονες μονάδες άμεσης δράσης, που τη νεανική τους ορμή κινούν ποσότητες τεστοστερόνης απολύτως ικανές να γκρεμίσουν το σπίτι για να σκοτώσουν τον ψύλλο.

Ίσως λοιπόν, με όλα αυτά, επείγει στην αριστερά ένα συνέδριο ειδικών με θέμα: πώς να ξοδεύετε την τεστοστερόνη σας σωστά! Αν αυτό δεν γίνει, καλό είναι και το κλασσικό Κάμα Σούτρα. Βοηθάει...