Σύντροφοι της ενταγμένης και ανέντακτης ανανεωτικής αριστεράς

Το σημαντικό που προέκυψε με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών δεν είναι η υποχώρηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Πρωτίστως είναι η ήττα της πολιτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο χώρος της ανανεωτικής αριστεράς διαφοροποιήθηκε από το ΚΚΕ και από τα γκρουπούσκουλα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς προτείνοντας στην ελληνική κοινωνία έναν άλλο δρόμο για το σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο και δημοκρατία.


Αυτός ο χώρος, και την εποχή που τα ποσοστά του ήταν πολύ μικρά, μπόλιασε την πολιτική ζωή του τόπου με ιδέες που είχαν να κάνουν με την υπεράσπιση των ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων, με δημοκρατικές και συμμετοχικές διαδικασίες διεύθυνσης των πολιτικών ζητημάτων, με την υπεράσπιση του δημοσίου χώρου και πάνω απ’ όλα με την ανάδειξη της επαναστατικής δυναμικής που έχει η μεταρρύθμιση ως συστατικό μέρος της πολιτικής μας. Δυστυχώς, η αντιμετώπιση του Δεκέμβρη και ο πολιτικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ θόλωσε αυτή την εικόνα.


Η αλαζονεία που εξέπεμψε ο ΣΥΡΙΖΑ τον καιρό της δημοσκοπικής άνοιξης, η τραγική κατάσταση που ζούμε σήμερα σε επίπεδο της ηγετικής πλειοψηφικής ομάδας του Συνασπισμού απειλεί να μας οδηγήσει όλους στην ανυποληψία και στη χλεύη της κοινωνίας.


Το ηθικό πλεονέκτημα που πάντοτε είχε αυτός ο χώρος εξανεμίζεται. Η πολιτική αξιοπιστία προσώπων και πολιτικών δοκιμάζεται.


Τέλος, για να βάλουμε την πολιτική, στο επίκεντρο της συζήτησης και όχι δευτερεύουσες συνιστώσες που αφορούν ανθρώπινες ιστορίες, πρέπει να δούμε την αναποτελεσματική πολιτική μας πρόταση για την οικονομική κρίση.


Αίφνης, ανακαλύψαμε ότι η κρατικοποίηση των πάντων συνιστά διέξοδο από τη κρίση. Αίφνης, ανακαλύψαμε ότι η ελαστικοποίηση του συμφώνου σταθερότητας συνιστά τη λύση από τα οικονομικά αδιέξοδα. Αίφνης, ανακαλύψαμε ότι η λιγότερη Ευρώπη είναι η αριστερή εκδοχή της απάντησης στην οικονομική κρίση. Φαίνεται όμως ότι δεν πείσαμε τους πολίτες, και αυτοί προτίμησαν τις παραλίες.


Σύντροφοι, όλοι γνωρίζουμε ότι οι στιγμές είναι δύσκολες, είναι και συνάμα ιστορικές. Δεν έχουμε το δικαίωμα να αδρανήσουμε. Δεν μπορεί ο φόβος του πολιτικού κόστους να μας ακινητοποιεί.


Πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες για τη δημιουργία μιας Νέας Αριστεράς που σεβόμενη το παρελθόν της δεν θα συνεχίσει να ταλανίζεται στα αβαθή της λιμνοθάλασσας και θα ανοίξει πανιά στο πέλαγος.


Γιώργος Μπουλμπασάκος


Μέλος της Νομαρχιακής Υγείας του ΣΥΝ

 
eXTReMe Tracker