Ώρες ευθύνης, συσπείρωσης και εξωστρέφειας

Του ΠΑΝΟΥ ΤΡΙΓΑΖΗ*

Ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στις πρώτες θέσεις των δελτίων ειδήσεων τις τελευταίες ημέρες λόγω των εσωτερικών τους προβλημάτων και διαμαχών και όχι των πολιτικών τους παρεμβάσεων. Όπως έχει ήδη επισημανθεί από πολλούς συντρόφους, διανύουμε ήδη την προεκλογική περίοδο για τις εθνικές εκλογές, αλλά εμείς κινδυνεύουμε να βυθιστούμε στην εσωστρέφεια. Την ίδια ώρα στην πολιτική ζωή και στην κοινωνία ανοίγουν νέα μέτωπα με κύριο το μεταναστευτικό, όπου η προσχώρηση της κυβέρνησης της Ν.Δ. και της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ στην «ατζέντα» Καρατζαφέρη για ψηφοθηρικούς λόγους, δημιουργεί τον κίνδυνο παραπέρα συντηρητικοποίησης της κοινωνίας.

Σ΄αυτό το φόντο καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τα δικά μας προβλήματα, με στόχο τη μέγιστη συσπείρωσή μας. Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, που έδωσε τη μάχη των ευρωεκλογών «με νου και καρδιά και χέρι», όπως λέει ο ποιητής, πικράθηκε από το κακό αποτέλεσμα αλλά δεν απογοητεύτηκε ούτε αποσυσπειρώθηκε. Αναζητεί τις αιτίες με σφαιρικό τρόπο που αποτελεί παράδειγμα και για τα κεντρικά όργανα. Πληγώνεται, όμως, από τις συμπεριφορές ηγετικών στελεχών. Και αυτό που δεν μπορεί να χωρέσει ο νους του είναι η κρίση στο ηγετικό επίπεδο και η παραίτηση Αλαβάνου. Τον κόσμο αυτό, που ο ίδιος χαρακτήρισε «χρυσάφι», θα έπρεπε να ακούσει ο σ. Αλέκος και να μην παραιτηθεί.

Ως ΣΥΝ πρέπει να στηρίξουμε το ελπιδοφόρο βήμα που κάναμε στο 5ο συνέδριό μας με την ανάδειξη μιας σειράς νέων στελεχών, με πρώτο τον Αλέξη Τσίπρα. Προσωπικά το είχα χαρακτηρίσει βήμα στο μέλλον και εξακολουθώ να το πιστεύω.

Δεν έφταιξε ο ΣΥΡΙΖΑ για το γεγονός ότι δεν πήγαμε καλά. Με τον ΣΥΡΙΖΑ είχαμε πολλές επιτυχίες μετά το 2004, όπως στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2006 και στις εθνικές εκλογές του 2007, αλλά και στους αγώνες για την απόκρουση του άρθρου 16, την προστασία του περιβάλλοντος, κ.ά. Πρέπει, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει πιο δημοκρατικός, συμμετοχικός και να διευρυνθεί. Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν, για παράδειγμα, είχε υλοποιηθεί η ιδέα του Αλαβάνου μετά τις εκλογές του 2007 για την σοσιαλιστική και οικολογική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ.

Να αντλήσουμε διδάγματα και από την Ευρώπη, όπου είχαμε μείωση της δύναμης της αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο, με πιο δυσάρεστο το γεγονός ότι η Ιταλική αριστερά δεν διαθέτει ούτε έναν ευρωβουλευτή στη νέα ομάδα της αριστεράς. Και ας σκεφτούμε ότι η εξέλιξη αυτή αποτελεί συνέχεια και συνέπεια μιας διάσπασης της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, ύστερα από την πραγματική εμπειρία της συμμετοχής της στην κυβέρνηση της κεντροαριστεράς. Από την άλλη, σημείωσαν επιτυχίες τα ενωτικά εγχειρήματα της αριστεράς.

Έχουμε πετύχει πολλά τα τελευταία χρόνια τα οποία δεν πρέπει να χαθούν με την πρώτη αποτυχία. Ας κοιτάξουμε μπροστά. Είναι ώρες ευθύνης, συσπείρωσης και εξωστρέφειας.

*Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ