Για να γίνουμε ΕΔΑ, θέλει δουλειά πολλή...

Στην παρουσίαση του δίτομου βιβλίου του Τάσου Τρίκα για την ιστορία της ΕΔΑ ειπώθηκε, νομίζω από τον Αλέκο Αλαβάνο, πως τηρουμένων των αναλογιών η ΕΔΑ θυμίζει την υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ στη δίψα για κοινή δράση της αριστεράς. Δεν ξέρω αν στη δίψα σε κάποιους μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να θυμίζει ΕΔΑ, αλλά σε όλα τα άλλα οι διαφορές είναι πολύ - πολύ μεγάλες. Όσο θυμάμαι, ως μαθητής του Δημοτικού και του Γυμνασίου, την ΕΔΑ και όσα κατάφερα να καταλάβω περνώντας εκατοντάδες ώρες στα αρχεία της "Αυγής", η ΕΔΑ ήταν καινοτόμα, ριζοσπαστική, μα κυρίως μια λαϊκή πολιτική δύναμη.


ΟΙ ΡΙΖΕΣ της ήταν βαθιές, όχι μόνο στη νεολαία, όπου με τους “Λαμπράκηδες” έγραψε ιστορία, όχι μόνο στους καλλιτέχνες και τους διανοούμενους, όπου η επιρροή της ήταν τεράστια, με συνέπεια οι πολιτιστικές  παρεμβάσεις να γίνονται κυρίαρχες, αλλά δέσποζε και στην εργατική τάξη και στους καταρτισμένους και κοινωνικά μορφωμένους μαστόρους της εποχής.


Η ΕΔΑ υπήρχε στις γειτονιές όλων των πόλεων. Έδινε το στίγμα της σε όλες τις μορφές δράσης ελέγχοντας και κυβερνώντας πολλές δεκάδες  σημαντικούς δήμους της χώρας. Η ΕΔΑ ήταν μια σπουδαία πολιτική πρωτοπορία που ένωνε τον ευρύτερο προοδευτικό κόσμο  σε πολύ δύσκολες και σκληρές εποχές. Το βάθος του πολιτικού προβληματισμού στην ΕΔΑ, τηρουμένων των αναλογιών, ήταν εφάμιλλο με των μεγάλων ευρωπαϊκών κομμουνιστικών κομμάτων της Ιταλίας και της Γαλλίας.


ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εξελιχθεί σε πολιτική δύναμη του χαρακτήρα της ΕΔΑ. Ξέρω πως, τουλάχιστον σήμερα, απέχει πολύ από το να μπορεί, με όποια αναλογία και αν χρησιμοποιήσει κανείς, να θυμίσει αυτό που πραγματικά ήταν η ΕΔΑ και που από τη μεταπολίτευση και δώθε κανείς δεν μπόρεσε να πλησιάσει. Τα επτά χρόνια της δικτατορίας δεν αφαίρεσαν επτά χρόνια από τη δράση της αριστεράς.


Μετά την πτώση της χούντας με την επιστροφή των στελεχών του ΚΚΕ από το εξωτερικό, μια άλλη αριστερά ήρθε στο προσκήνιο. Μια αριστερά καλά οργανωμένη, αλλά ελάχιστα ανοιχτή σε ιδέες και αναζητήσεις. Πολλοί έλεγαν και εξακολουθούν να λένε πως η χούντα πήγε πίσω την ελληνική αριστερά όχι επτά, αλλά τουλάχιστον 47 χρόνια.


ΣΕ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ συμφωνώ με όσα είπε ή εννοεί ο Αλέκος Αλαβάνος. Πως, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρει να δημιουργήσει μια Ενωμένη Δημοκρατική Αριστερά, κανείς άλλος δεν θα μπορέσει να τα καταφέρει. Όχι πως είναι εύκολο, αλλά με την περιορισμένη ατζέντα που μπήκε στην προεκλογική αναμέτρηση ο ΣΥΡΙΖΑ, το 4,7% που έλαβε, τηρουμένων των αναλογιών και κυρίως των συνθηκών, ήταν μεγάλη επιτυχία.


Με το άρθρο 16 (άλλα προβλήματα δεν υπάρχουν στα ΑΕΙ;) τη γενιά των 700 ευρώ (η γενιά των 1.200 ευρώ έχει μεταπηδήσει στους προνομιούχους;), τους μετανάστες και την ακτιβιστική δράση για το περιβάλλον, χωρίς οργανωτικές υποδομές στην περιφέρεια, δεν μπορείς να δημιουργήσεις ρεύμα συσπείρωσης και υποστήριξης ώστε να σε κάνει δύναμη ικανή να πρωταγωνιστήσει στις ζητούμενες από την κοινωνία μεταρρυθμίσεις.


Είναι τρομερό, αλλά στις πρόσφατες ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκε από έναν στους 100 (!) ψηφοφόρους με ηλικία πάνω από τα 60 χρόνια. Δηλαδή σε μια ηλικιακή κατηγορία που ξεπερνά το 40% του εκλογικού σώματος η επιρροή του είναι σχεδόν μηδενική!  Μα ολόκληρο κόμμα με δεκάδες συνιστώσες κανείς δεν είδε πως χρειάζονται παρεμβάσεις και προτάσεις που να προκαλέσουν το ενδιαφέρον αυτού του κόσμου;


ΟΜΩΣ, σε όσες αδυναμίες και αν αναφερθούμε, θα κρύψουμε την αλήθεια αν επικαλεστούμε μόνον ή κυρίως τις πολιτικές επιλογές που έγιναν και για τις οποίες δεν είναι άμοιρος ευθυνών ο Αλέκος Αλαβάνος. Πάρα πολλές περιπτώσεις άρνησης υπερψήφισης του ΣΥΡΙΖΑ που συναντούσα πριν από τις ευρωεκλογές αφορούσαν το εμφανές έλλειμμα ενότητας μεταξύ των ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΣΥΝ.


Δικαίως η κοινωνία έχει άλλες απαιτήσεις από την αριστερά, απ' ό,τι για παράδειγμα από τα αρχηγικά κόμματα εξουσίας. Την παρασκευή το πρωί νεαρός γείτονας με ρώτησε αν η ηγεσία που τσακώνεται τον λαμβάνει υπόψη της ως ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ. Του έδωσα το τηλέφωνο στην Κουμουνδούρου να πάρει και να ρωτήσει ο ίδιος. Με λίγα λόγια, χωρίς κουλτούρα και αίσθημα ευθύνης για την ενότητα, όλα τα άλλα χάνουν τη σημασία τους στη φάση αυτή. Μετά από αυτό, όλα τα άλλα έπονται.


d.xristou@avgi.gr

 
eXTReMe Tracker