«Ή θα τελειώσουμε με την υπονόμευση, τη Βαβυλωνία και τις προσωπικές πολιτικές ή θα τελειώσουμε ως χώρος» αναφέρει στην «Αυγή» της Κυριακής ο Χρήστος Λάσκος, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ και του «Κοκκινοπράσινου Δικτύου». Παράλληλα σημειώνει την ανάγκη ο ΣΥΝ «να πάψει να είναι κόμμα στελεχών» και αναφέρει τα βήματα που πρέπει να γίνουν για να προχωρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τι προσδοκά το «Κοκκινο-πράσινο Δίκτυο» του ΣΥΝ από το συνέδριο του κόμματος;
Αυτό που εδώ και καιρό είναι η προσδοκία όλων των ενεργών μελών του κόμματος: Να γίνει ο ΣΥΝ, το κόμμα μας, ένα πραγματικό κόμμα των μελών του με πιο σημαντικό επίπεδο της οργάνωσής του τις πολιτικές του κινήσεις. Να πάψει, δηλαδή, να είναι ένα κόμμα στελεχών, πράγμα που πολλές φορές σημαίνει, απλώς, κόμμα ανεξέλεγκτων παραγόντων, άλλοτε «αποτελεσματικών» σε όσα έχουν αναλάβει κι άλλοτε όχι.
Γιατί μόνο ένα πραγματικό κόμμα μελών μπορεί να είναι η μάχιμη εκείνη συλλογικότητα που έχουν ανάγκη η εργατική τάξη και οι υπό εκμετάλλευση και καταπιεσμένες κατηγορίες.
Ειδικά σήμερα, στη δίνη μιας καπιταλιστικής κρίσης που απειλεί με ισοπέδωση τα πάντα. Πιστεύετε πως η απόφαση για τη διενέργεια έκτακτου Συνεδρίου θα λειτουργήσει προωθητικά για το κόμμα ή θα δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα;
Το τι θα βγει από αυτό το Συνέδριο είναι άμεσα συναρτημένο με τη βούληση και την αποφασιστικότητα όσων παίρνουν μέρος στις 500 προσυνεδριακές συνελεύσεις. Το Συνέδριο, ακριβώς ως η κορύφωση της δημοκρατικής λειτουργίας ενός ριζοσπαστικού αριστερού κόμματος, θα πρέπει να είναι συνέδριο των ενεργών κομματικών μελών για να έχει αποτελέσματα.
Αυτό που, νομίζω, έχει σημασία να ειπωθεί είναι πως η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε επέβαλλε τη διενέργειά του. Παρ’ όλα όσα διαδίδονται από διάφορες κομματικές πλευρές η επιλογή του ήταν απολύτως αναγκαστική.
Είναι πραγματικά υποκριτικό να λέγεται πως «ωθούμαστε σε εσωστρέφεια» όταν σε όλους μας είναι γνωστή η καταστροφική κατάσταση μπροστά στην οποία βρέθηκε εδώ και πάνω από ένα χρόνο ο πολιτικός μας χώρος: υπονόμευση, Βαβυλωνία, προσωπικές πολιτικές. Ή θα τελειώσουμε με όλα αυτά ή θα τελειώσουμε ως χώρος. Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν τα ενεργά μέλη του κόμματος, που επέβαλαν αυτό το έκτακτο Συνέδριο.
Θεωρείτε πως οι διαφορετικές εκτιμήσεις και προσεγγίσεις που υπάρχουν στο εσωτερικό του ΣΥΝ για σειρά θεμάτων, θα γεφυρωθούν στο Συνέδριο ή θα λειτουργήσουν διαλυτικά την επομένη;
Να πω εξαρχής πως σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του κόμματος, της τάξης ίσως και του 80% σήμερα, αυτά που πρέπει να γεφυρωθούν απαιτούν επί της ουσίας ελάχιστο κόπο. Θέλω να σημειώσω, πολλές από τις «αγεφύρωτες» διαφορές στις Θέσεις είναι στην πραγματικότητα διαφορές διατυπώσεων, εν πολλοίς ασήμαντες. Αυτό πάντοτε με όσα ρητά υποστηρίζονται -αν υπάρχουν άλλα που υπονοούνται δεν το ξέρω. Στα μείζονα ζητήματα της κρίσης και της επίθεσης στην εργασία το σύνολο της αριστερής πλειοψηφίας του 4ου Συνεδρίου και εντεύθεν -και όχι μόνο- μπορούν χωρίς καμιά αμφιβολία να πορευθούν όσο ενωτικά επιτάσσει η περίοδος.
Για τη μειοψηφία το ζήτημα νομίζω είναι εξαιρετικά απλό και λέγεται σεβασμός των αποφάσεων -όλα τα άλλα είναι συζήτηση χωρίς νόημα. Εκτός κι αν στα σοβαρά υπάρχει άνθρωπος που θεωρεί πως το πρόβλημα της κομματικής μας λειτουργίας είναι ο περιορισμός της έκφρασης - κορυφαίων (;) στελεχών ή τάσεων.
Ποια κατά τη γνώμη σας είναι τα βήματα που οφείλει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για να προχωρήσει ενωμένος και παράλληλα να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις;
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κορυφαία επιλογή του κόμματος. Αυτά πουαπαιτούνται, σε ό,τι αφορά τον ΣΥΝ, είναι όσα ορίζουν οι Θέσεις της ΚΠΕ: αποδοχή της μεγάλης δικής μας ευθύνης για όσα αρνητικά συμβαίνουν, ενεργός δέσμευση για τήρηση όσων τα δημοκρατικά σώματα του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποφασίσει, εμβάθυνση της δημοκρατικής λειτουργίας του βάσει των αποφάσεων της Γ’ Πανελλαδικής, και, κυρίως, ΣΥΡΙΖΑ παντού, ως βασικό εργαλείο στην σύγκρουση με το κεφάλαιο που θα χαρακτηρίσει μια ολόκληρη κοινωνική εποχή, όχι μια συγκυρία. Μένω σε αυτά που εμείς, ως κόμμα, πρέπει να κάνουμε και κάνω έκκληση και σε άλλες συνιστώσες να σκεφτούν τι κάνουν και τι χρειάζεται να κάνουν.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου