Του Δημήτρη ΧΑΣΑΠΛΑΔΑΚΗ*
Σήμερα που η κοινωνία δεινοπαθεί εξαιτίας των βάρβαρων μέτρων της κυβέρνησης, εμείς ασχολούμαστε με το Συνέδριο και άρα βιώνουμε μια πλήρη εσωστρέφεια, δεδομένο που μας κάνει ακόμα πιο αναξιόπιστους στους πολίτες.
Ο πολίτης θέλει μια αριστερά που θα κινητοποιείται, που θα παρεμβαίνει τόσο στα κέντρα λήψης των αποφάσεων όσο και στην κοινωνία, με στόχο την προστασία των εργασιακών, των πολιτικών και κοινωνικών του δικαιωμάτων.
Σήμερα που αυτά τα δικαιώματα πλήττονται, εμείς ασχολούμαστε με το πώς θα αποκλείσουμε το σύντροφο Φ. Κουβέλη από το Συνέδριο και πώς θα συρρικνώσουμε τη δύναμη και τις ιδέες της Ανανεωτικής Πτέρυγας.
Φαίνεται ότι για κάποιους συντρόφους εχθρός είναι αυτός που τολμά να πει κάτι διαφορετικό και έξω από τη λογική της σταλινικής κομμουνιστικής αριστεράς, λογική δυστυχώς που ενστερνίζονται πολλοί σύντροφοι της πλειοψηφούσας τάσης, και όχι μόνο, του κόμματός μας.
Εμείς που από την αρχή της ίδρυσης του Συνασπισμού συμμετέχουμε σε όλα τα όργανα του κόμματος συνεχώς και ανιδιοτελώς, το κάνουμε γιατί θέλαμε και θέλουμε μια αριστερά ευρωπαϊκή, δημοκρατική, κινηματική, οικολογική και συμμετοχική.
Σήμερα, δυστυχώς, αυτή η ταυτότητα του κόμματος συρρικνώνεται ή και ακόμα αναιρείται. Από αριστερά της Ευρώπης, σιγά σιγά γινόμαστε αριστερά των ευρωσκεπτικιστών. Από αριστερά της δημοκρατίας και της συμμετοχής, γινόμαστε αριστερά του αποκλεισμού ιδεών και προσώπων. Από αριστερά κινηματική, γινόμαστε αριστερά που κινούμαστε εντός των γραφείων και λιγότερο εντός της κοινωνίας. Η θεσμική συμμετοχή του κόμματός μας είναι επιλεκτική και ενίοτε ακατανόητη. Δεν συμμετέχουμε, για παράδειγμα, στο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, συζητούμε όμως την ίδια στιγμή με τον κ. Σαμαρά. Η λογική της καθαρής ιδεολογικής σκέψης και πολιτικής πρακτικής, μου θυμίζει τη λογική του ΚΚΕ. Αυτή η λογική είναι που σε βάζει στο περιθώριο της κοινωνίας και δημιουργεί τις προϋποθέσεις της κοινωνικής απαξίωσης.
Γινόμαστε η αριστερά της άρνησης και όχι της δημιουργικής συμμετοχής. Αυτό δυστυχώς συμβαίνει όχι μόνο σε κεντρικό επίπεδο, αλλά και στο επίπεδο των τοπικών κοινωνιών. Το βλέπουμε κυρίως στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μας ενδιαφέρει η καταμέτρηση κουκιών-ψήφων και όχι η συμμετοχή μας ακόμα και στο επίπεδο διοίκησης. Από αριστερά της προγραμματικής αντιπολίτευσης, γινόμαστε αντισυστημική αριστερά και αντιπολίτευση της άρνησης. Μηδενίζουμε και ισοπεδώνουμε τα πάντα. Αυτό έχει ως συνέπεια να μην μας εμπιστεύεται ο απλός πολίτης.
Αυτή η μετάλλαξή μας έχει εξήγηση. Είναι αποτέλεσμα των ισορροπιών και της απόλυτης ανοχής μας με λογικές και πρόσωπα της πλειοψηφίας των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Αλήθεια πού βρίσκεται σήμερα το πρόγραμμά μας, προϊόν του Προγραμματικού μας Συνεδρίου; Μήπως έχει περάσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας; Σύντροφοι της πλειοψηφίας. Πρέπει να καταλάβετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί βαρίδι για την ανάπτυξη των ιδεών μας, της στρατηγικής και τακτικής μας και ακόμα ότι είναι η βασική αιτία της αλλοίωσης της ταυτότητάς μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί και ως εργοστάσιο αριστερών παραγόντων και παραγοντίσκων. Δυστυχώς είναι φαινόμενο και εντός του κόμματός μας. Εκπρόσωποι συνιστωσών ή τάσεων προσπαθούν να κάνουν ή ήδη έχουν κάνει το δικό τους πολιτικό μαγαζί με σκοπό την ανάδειξή τους ως παράγοντες.
Είναι η λογική της πολιτικής ιδιοτέλειας, λογική που είναι απεχθής στον απλό πολίτη.
Επειδή όμως από φύση μου είμαι αισιόδοξος, θεωρώ ότι υπάρχει και λύση και διέξοδος. Η απεμπλοκή του κόμματός μας από το ΣΥΡΙΖΑ είναι μονόδρομος. Με τις αποφάσεις του Συνεδρίου μας απαιτείται να επαναφέρουμε το κόμμα μας μέσα στην κοινωνία. Ο πολίτης έχει ανάγκη από μια σύγχρονη κοινωνική αριστερά.
* Γραμματέας της Πολιτικής Κίνησης Δήμου Κω του ΣΥΝ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου