Φτάνει πια

 

Του Ηρακλή Πλιάκη

 

Αγαπητή "Αυγή" και φίλοι συνασπισμένοι,

Δεν με ξέρετε, αλλά είμαι ο «Θανάσης», ο ψηφοφόρος σας. Ένας από τους λίγους που σας ψηφίζουν εδώ και δεκαπέντε (15) χρόνια, χωρίς να έχουν ψηφίσει ποτέ κάτι άλλο.

Ακόμα και όταν η Δαμανάκη κατέβαινε με το ΠΑΣΟΚ στον Δήμο της Αθήνας, επειδή έτσι γούσταρε.

Θα έλεγα πως μάλλον αυτο-τοποθετούμαι πιο κοντά σε αυτό που ονομάζουν -αυτάρεσκα- ανανεωτική πτέρυγα.

Αρκετά όμως με τις συστάσεις. Το θέμα είναι άλλο.

Για πόσο ακόμα νομίζετε πως θα σας αντέχω; Για πόσο ακόμα θα ψηφίζω κάτι, απλώς επειδή οι άλλοι είναι πολύ χειρότεροι;

Εξηγούμαι:

Μετά τον Δεκέμβριο του 2008 και τη σωστή και τίμια στάση του κόμματος, υπάρχει  μια αδυναμία να αρθρώσουμε λόγο, να δούμε τα σημάδια των καιρών, να φανούμε αντάξιοι των περιστάσεων.

Θέλω να φρεσκάρω λίγο τη μνήμη σας, αναφέροντας κάποια γεγονότα που με έχουν εξοργίσει και πιστεύω και άλλους αριστερούς.

1. Μας κατηγορούν όλοι πως δεν έχουμε πρόγραμμα. Βγάζουμε θέσεις εξαιρετικά σημαντικές και στη σωστή κατεύθυνση. Τότε θυμάται ο Αλαβάνος ότι ο μεγάλος στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να καταργήσουμε το ΝΑΤΟ. Έτσι απαντάμε στα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας; Ή απλώς κάνουμε τον κόσμο να γελά μαζί μας;

* Ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να αναδείξουμε τις θέσεις μας, παρά το ότι το ΠΑΣΟΚ κυβερνά όχι απλώς χωρίς πρόγραμμα, αλλά χωρίς έστω μια κατεύθυνση.

2. Ο Αλαβάνος μας λέει πως θέλει να κάνει ανανέωση. Πως θέλει τον Τσίπρα αρχηγό. Μετά, για δικούς του λόγους -που ακόμα δεν μας έχει εξηγήσει-, αλλάζει γνώμη.

* Πόσοι έχουν στηρίξει πραγματικά τον Τσίπρα;

3. Η εικόνα του κόμματος στις ευρωεκλογές (χωρίς άλλο σχόλιο).

4. Τα «έμπειρα» στελέχη μας ήταν σε τέτοια εγρήγορση, που όταν ο Καραμανλής προκήρυξε εκλογές, εμείς ήμασταν έτοιμοι να διαλυθούμε.

* Ευτυχώς που η νέα γενιά άντεξε και -με σημαντικές βοήθειες από όλο τον ΣΥΡΙΖΑ- επιβιώσαμε.

5. Ο Τσίπρας βγαίνει και λέει πως ο χαμός έγινε για μια καρέκλα και ένα άδειο πουκάμισο - ή κάπως έτσι.

* Και ο άλλος αναρωτιέται: Δηλαδή αν αυτοί πάρουν εξουσία, τι θα κάνουν; Θα σφαχτούν;

6. Η επιμονή της Ανανεωτικής Πτέρυγας, μέχρι και τα Χριστούγεννα, να συνεργαστούμε με το ΠΑΣΟΚ σε βασικούς δήμους κ.λπ. Να συνεργαστούμε δηλαδή με την κυβέρνηση που αμέσως μετά πήρε τα πιο σκληρά μέτρα όλων των εποχών.

* Ευτυχώς το έχουν βουλώσει -γι' αυτό το θέμα- τώρα τελευταία.

7. Τον πιο δύσκολο χειμώνα στη σύγχρονη ιστορία της χώρας, εμείς παρουσιάζαμε στα μέσα το μέγιστο πρόβλημα αν θα ψηφίσουμε για πρόεδρο τον Παπούλια ή όχι. Ανατριχιάζω και μόνο που σκέφτομαι αυτό το μέγιστο δίλημμα.

Και θα αναρωτιέται όποιος έχει αντέξει και με διαβάζει ώς εδώ: τι μύγα τον τσίμπησε αυτόν και τα σκαλίζει όλα αυτά;

Ο Κουβέλης, φίλε μου, ο Κουβέλης.

Ξυπνάω μέσα στην καλή χαρά σήμερα και ακούω τον Κουβέλη -ένα από τα αγαπημένα μου στελέχη μέχρι να χάσει από τον Τσίπρα- να μου λέει από το ραδιόφωνο της ΝΕΤ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φυγομαχεί γιατί δεν πάει στο συμβούλιο των αρχηγών ο Τσίπρας.

Μα καλά, είμαστε σοβαροί;

Δεν έχουμε με κάτι καλύτερο να ασχοληθούμε; Οι Έλληνες δεν έχουν άλλα προβλήματα;

Τα ΜΜΕ μας δίνουν τόσο πολύ χρόνο να πούμε τις απόψεις μας, που μας περισσεύει και ασχολούμαστε με... αυτά;

Ακούω κάθε μέρα ΝΕΤ, είχα τουλάχιστον ένα μήνα να πετύχω εκπρόσωπο του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, για να ακούσω αυτά;

Τη στιγμή που απόψεις που πρώτος ο χώρος μας -σε ευρωπαϊκό επίπεδο-εξέφρασε, συζητιούνται ακόμα και σε επίπεδο ΕΚΤ, εμείς βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας;

Στρώνουμε μόνοι μας βούτυρο στο ψωμί όσων θέλουν να πείσουν τον κόσμο πως δεν υπάρχει άλλη πρόταση και πως η αριστερά είναι απλώς αντιδραστική;

Τη στιγμή που επιτέλους κάτι έχει αρχίσει να κινείται, που έχουμε την πιο μαζική συγκέντρωση, εμείς θα ασχολούμαστε με πουρνάρια μόνο και μόνο για να κάνουμε εσωκομματική αντιπολίτευση;

Και άντε να δεχθώ πώς πιστεύει η Ανανεωτική Πτέρυγα ότι πρέπει να πάμε. Είναι τόσο σημαντικό αυτό το θέμα, όταν ο κόσμος καίγεται;

Ο κόσμος βρίζει το πολιτικό σύστημα και εμείς θα πάμε να ταυτιστούμε με ό,τι χειρότερο το εκπροσωπεί αυτή τη στιγμή;

Φτάνει πια.

Το συνέδριο μας δίνει μια τελευταία ευκαιρία. Μια ευκαιρία να ξεριζώσουμε τη γάγγραινα των τάσεων.

Έτσι όπως δουλεύουν, είναι πηγή οπισθοδρόμησης, εκφυλισμού και ομφαλοσκόπησης.

Ατασικός Συνασπισμός τώρα.

Αν δεν βάλουμε μυαλό, η ιστορία θα μας ξεπεράσει για άλλη μια φορά και εμείς θα αναρωτιόμαστε τι φταίει.

Ο Ηρακλής Πλιάκης είναι καθηγητής Β'βάθμιας εκπαίδευσης , απλός ψηφοφόρος ΣΥΝ (ακόμα) και όχι μέλος.

 

ΥΓ. 1: Θα ήθελα να βρίσω πολύ περισσότερο, αλλά θέλω πολύ να δημοσιευτεί ή επιστολή μου, μπας και υπάρξει έστω και τώρα αφύπνιση.

ΥΓ. 2: Το γεγονός ότι έφαγα 1 ½ ώρα, εν μέσω τέτοιας κρίσης, να γράφω επιστολή για τόσο ανούσια θέματα, περιγράφει το τέλμα που αισθάνομαι ότι βρισκόμαστε.