Του Γιώργου ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ*
Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση πρωτόγνωρη για τον χώρο μας. Πηγαίνουμε σε ένα συνέδριο που όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Κανείς και καμιά δεν είναι σίγουρος για το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας.
Ταυτόχρονα βιώνουμε εδώ και χρόνια αρρωστημένες καταστάσεις στο εσωτερικό του κόμματος σε επίπεδο ηγεσίας αλλά και στη βάση του κόμματος.
Ιδιαίτερα στη βάση υπάρχει η τάση αποστράτευσης, αρνήσεις για συμμετοχή στις διαδικασίες, αρνήσεις για υποψηφιότητες. Η εισροή νέων μελών έχει σταματήσει. Το κόμμα γηράσκει, αργοπεθαίνει.
Τα πολιτικά ερωτήματα πολλά. Τι απέδωσε η αριστερή στροφή, τι γίνεται με τον ΣΥΡΙΖΑ, να μείνουμε ή να φύγουμε από την Ευρωζώνη, ποια η πρόταση διεξόδου κ.ά. Ανοιχτά θέματα όχι μόνο για την ελληνική αριστερά.
Το δύσκολο για μας δεν είναι να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα. Το δύσκολο είναι να μπορέσουμε να συζητήσουμε ουσιαστικά για αυτά με ανοιχτά αυτιά μέσα στο κόμμα. Γνωρίζουμε από πριν τι θα πει ο σύντροφος μας, αν είναι δικός μας ή από τους άλλους.
Αν υπάρχει ελπίδα για να συνεχίσει αυτό το κόμμα θα φανεί σε αυτό το συνέδριο. Θα φανεί αν υπάρχει βούληση από το σώμα των συνέδρων να πει φτάνει πια αυτή η κατρακύλα.
Είμαστε μέρος της συνολικής κρίσης του τόπου μας. Είμαστε μέρος της απαξίας που εκφράζεται από μεγάλο τμήμα της κοινωνίας για τους πολιτικούς και την πολιτική. Και δεν κάνουμε τίποτα για να το αλλάξουμε.
Η πολυγλωσσία, οι μεθοδεύσεις, οι αποκλεισμοί, οι λαθροχειρίες σε εκλογικές διαδικασίες. Ο μεγάλος διεκδικεί τη θέση που παραχώρησε στο μικρό. Ο μικρός αλαζονικά δε συνομιλεί με το μεγάλο. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος συμπεριφέρεται σαν να εκπροσωπεί άλλο κόμμα. Σε κάθε ανακοίνωση του κόμματος υπάρχει ανακοίνωση της ανανεωτικής. Κόμμα μέσα στο κόμμα.
Η πλειοψηφία διασπάται γιατί οι παλιοί αισθάνονται να απειλούνται από τους νέους, και κάποιοι παλιοί από την πολύ αγάπη κοντεύουν να πνίξουν τους νέους και να τους μεταλλάξουν σε παλιούς. Αλήθεια πόσο ο πρόεδρος μας θυμίζει σήμερα τον 33χρονο που θα έφερνε τα πάνω κάτω στην πολιτική και όχι ένα κλασικό (αριστερό) πολιτικό. Κόψαμε τον πετυχημένο ευρωβουλευτή μας και βάλαμε στη θέση τον “δικό μας” (άξιος είναι και αυτός), ενώ μπορούσαμε να έχουμε ένα νέο πρόσωπο γιατί εκεί είναι η ελπίδα.
Δοκιμάσαμε τόσα χρόνια ένα μοντέλο στο κόμμα που τελικά από κόμμα των μελών που θέλαμε να γίνει έγινε το κόμμα των τάσεων-μηχανισμών.
Είναι καιρός να το αλλάξουμε. Είναι καιρός να καταργηθούν τα προνόμια των τάσεων. Δεν θα διαλυθούν οι τάσεις με αποφάσεις, αλλά τουλάχιστον μπορεί να κοπεί ο ομφάλιος λώρος που τις θρέφει και έχουν γίνει τέρατα.
Να πάψουν με απόφαση του συνεδρίου οι λίστες στις εκλογικές διαδικασίες. Ένα ψηφοδέλτιο ενιαίο. Θα υπάρξουν παρατράγουδα θα κυκλοφορήσουν παράνομα χαρτάκια. Όσοι και όσες θέλουν ας τα πάρουν τα χαρτάκια. Θεωρώ ότι το μεγάλο μέρος των μελών μας δεν τα χρειάζεται.
Θα είναι το πρώτο χτύπημα. Να μην εκλεγεί η νέα γραμματεία με λίστες πάλι. Να εκλεγούν με πρόταση του προέδρου (εδώ θα φανεί ο συνθετικός του ρόλος) για να είναι παραγωγική. Με τον ίδιο τρόπο να εκλεγούν όλα τα όργανα του κόμματος που σήμερα θυμίζουν διαλυμένα φοιτητικά αμφιθέατρα.
Να σταματήσουν τα παζάρια των τάσεων για τις θέσεις σε επιτροπές, επαγγελματικά στελέχη, εκπροσωπήσεις.
Να τηρηθεί κώδικας δεοντολογίας για τη δημόσια εκπροσώπηση του κόμματος. Σήμερα κανείς δεν ξέρει τι λέει ο ΣΥΝ (για τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη χειρότερα) και αυτό έχει καταντήσει να είναι χειρότερο και από το αν έχουμε μια λανθασμένη πολική θέση.
Αυτά που σημειώνω δεν είναι πανάκεια.
Θα σταλεί όμως ένα μήνυμα στη βάση του κόμματος και στην κοινωνία ότι κάτι γίνεται στον ΣΥΝ κάτι αλλάζει. Για να μπορείς να ζητήσεις και οικονομική ενίσχυση μήπως και πληρωθούν οι υποχρεώσεις που εκκρεμούν. Τώρα κανείς και καμία δεν δίνει ούτε τον χρόνο του ούτε το χρήμα του, σε ένα κόμμα μπάχαλο.
Θα υπάρξουν απώλειες, μπορεί να φύγουν κάποιοι σύντροφοι. Πιστεύω θα το βρουν και αυτοί τον δρόμο τους και μπορεί να είναι και πάλι κοινός.
Η ατολμία σήμερα θα είναι ο θάνατος μας.
Ας εκλέξουμε συνέδρους που θα τολμήσουν.
Για να κερδίσουμε πάλι την εμπιστοσύνη του κόσμου μας.
* Π.Κ. Ε' Διαμερίσματος Θεσσαλονίκης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου