Του Φίλιππου Βαμβουκάκη*
Να τολμήσουμε να δεχτούμε την κοινωνική πλημμυρίδα και να αλλάξουμε! Μπροστά στη μετεξέλιξή του σε ενιαίο φορέα πολιτικής σκέψης και δράσης, που συμβαίνει εν μέσω τεκτονικών κοινωνικών μετατοπίσεων και διεθνών προκλήσεων, οφείλει ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ να πορευτεί με όπλο τη διαλεκτική σκέψη, χαράζοντας στρατηγικά και τακτικά τον δρόμο επιβίωσης, ανάπτυξης και απελευθέρωσης της κοινωνίας, αλλά με συμμέτοχο και ενεργό συνδιαμορφωτή την ίδια την κοινωνία! Το γεγονός ότι ένα μεγάλο ποσοστό του ελληνικού λαού έδειξε στις εκλογές εμπιστοσύνη στην Αριστερά, δεν θα πρέπει να την πανικοβάλει, αλλά να την κάνει πιο αποφασιστική και πιο ώριμη. Εάν η Αριστερά δεν αποδείξει ότι έχει τα κουράγια και δεν τολμήσει στα του οίκου της, τότε πώς θα έχει την απαίτηση αυτός ο καθημαγμένος και επί χρόνια συνειδησιακά και ιδεολογικά χειραγωγημένος λαός να σηκώσει κεφάλι; Εάν η Αριστερά στον χώρο της δεν σπάσει αυγά, τότε πώς θα πείσει ότι μπορεί να το κάνει για τον λαό και τη χώρα;
Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ θέλει να σηματοδοτήσει την αλλαγή, τον πραγματικό δημοκρατικό μετασχηματισμό κράτους και κοινωνίας, είναι υποχρεωμένος να εντάξει την ίδια την κοινωνία μέσα σε αυτό που σχεδιάζει, οφείλει να αφήσει την κοινωνία να συνδιαμορφώσει το νέο κόμμα της Αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ οφείλει να επιδείξει θάρρος και διάθεση να ακούσει, πέρα από τα θέσφατα και την ασφάλεια των μέχρι τώρα θεωρητικών και πρακτικών πεπατημένων και κυρίως με διάθεση να αλλάξει ο ίδιος. Η αλλαγή αυτή θα αποτελέσει την κοινωνικοποίηση του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, θα ανοίξει τον δρόμο της δημιουργίας ενός πραγματικά μεγάλου αριστερού λαϊκού δημοκρατικού κόμματος, που έχει στόχο να κυβερνήσει. Χωρίς όμως τη δική της χειραφέτηση και επαναπροσδιορισμό, δεν μπορεί να επιτύχει η Αριστερά την κινητοποίηση και συνειδητοποίηση της κοινωνίας, για τη σκληρή μάχη που πρόκειται να δοθεί, ούτε, πολύ περισσότερο, όσον αφορά στον υπέρτατο στρατηγικό στόχο του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού.
Ο μόνος δρόμος να επιτευχθεί αυτό είναι οι άμεσες δημοκρατικές διαδικασίες, χωρίς προαπαιτούμενα και όρους. Όλοι θα πρέπει να είναι ισότιμοι, σε ένα κόμμα που πρεσβεύει την κοινωνική δικαιοσύνη και τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό. Οι όποιες ιδιαιτερότητες θα πρέπει να πηγάζουν από τη θέληση των ίδιων των μελών και της κοινωνίας και όχι από τη συνιστωσιακή κουλτούρα της περιχαράκωσης, που ενίοτε βαφτίζεται προστασία της φυσιογνωμίας - προστασία, αλήθεια, από τι και από ποιον; Προστασία από την κοινωνία, που πρέπει να είναι στο προσκήνιο ενεργός και μαχητική; Στην πράξη δοκιμάζονται οι θέσεις και κυρίως αυτές των ριζοσπαστών και επαναστατών, αλλιώς μένουν θεωρητικά κατασκευάσματα προθέσεων για εσωτερική κατανάλωση. Η γραφειοκρατία της Αριστεράς, όπως και κάθε άλλη, αποσκοπεί νομοτελειακά μόνο στην αυτοαναπαραγωγή της.
Ένα σύγχρονο αριστερό λαϊκό δημοκρατικό κόμμα δεν χρειάζεται μηχανισμούς εγγύησης καθαρότητας και αριστεροφροσύνης, ούτε γυαλισμένους δημοσιοσχεσίτες, προνομιακούς συνομιλητές του συστήματος και με απόσταση ασφαλείας από τη βάση. Δεν χρειάζεται προκαθορισμένες, εγγυημένες πρωτοπορίες. Εγγυητής της μετεξέλιξης και της νίκης είναι οι πρωτοβάθμιες λαϊκές συνελεύσεις μελών και φίλων, οι αποφάσεις των συνεδρίων -εφόσον αυτά διαμορφώνονται κάτω από συνθήκες πλήρους δημοκρατικής πρακτικής- και η επαφή με την κοινωνία και τα κινήματά της. Τα ιδεολογικά ρεύματα μπορούν και πρέπει να συνυπάρξουν, κάτω από όρους ενότητας, δημιουργικής διαπάλης, θεωρητικού εμπλουτισμού, επιστημονικής θεωρητικής και πρακτικής τεκμηρίωσης και σεβασμού της γνώμης της πλειοψηφίας. Δεν σημαίνει όμως ότι κάθε θεωρητικό ρεύμα θα πρέπει να συγκροτεί και μια οργανωμένη πολιτική συνιστώσα, με εγγυημένη εκπροσώπηση και με τον συνακόλουθο μηχανισμό της. Είναι καιρός η Αριστερά να ξεπεράσει τη δική της νομενκλατούρα και αυτάρεσκη αριστοκρατία και να εγκύψει πραγματικά, με σύγχρονους όρους, στο αντικείμενο των αναλύσεών της, που αποτελεί ταυτόχρονα και το ιστορικό υποκείμενο του μετασχηματισμού που ευαγγελίζεται, δηλαδή τον εργαζόμενο άνθρωπο και την παλλόμενη, σκληρά δοκιμαζόμενη κοινωνία.
Η Αριστερά οφείλει να θέσει τα θεμέλια του κοινωνικού μετασχηματισμού στη βάση αντιμετώπισης της πρωτόγνωρης παγκόσμιας και ελληνικής κρίσης, με αλληλέγγυες λαϊκές μορφές οργάνωσης, άμβλυνσης της δυστυχίας, με κοινωνικοποίηση των μορφών αντιμετώπισής της, μέσα από το συλλογικό πράττειν, την επανασύνδεση με μνήμες επιτυχημένης συλλογικής δημιουργικότητας και πάλης και εμπλουτισμένης με νέες μορφές οργάνωσης και δράσεων.
Τη στιγμή που συμβαίνουν κοσμογονικές αλλαγές, η περιχαράκωση και η εσωστρέφεια αποτελεί από μόνη της αντεπαναστατική συντηρητική επιλογή. Τώρα είναι η ώρα για την Αριστερά να διαμορφώσει τον κομματικό της χώρο, κάτω από την καταλυτική επίδραση της άμεσης συμμετοχής της κοινωνίας. Αυτό θα την καταστήσει έτοιμη να κυβερνήσει με όρους διαφάνειας, άμεσης δημοκρατίας, συμμετοχής στη διαμόρφωση και στη λήψη των αποφάσεων.
ΣΥΡΙΖΑ των μελών σημαίνει κοινωνικοποιημένος ΣΥΡΙΖΑ, ανοιχτός στην κοινωνική κριτική, την αμφισβήτηση, την πάλη των ιδεών, αλλά και συνοδοιπόρος στις μάχες της καθημερινότητας και στα κινήματα, στη βάση σαφούς στοχοθέτησης και αρχών, που θα έχουν διαλεκτική σχέση με τον στρατηγικό οραματισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ των μελών οφείλει να γνωρίζει συνειδητά, να εκλαϊκεύει και να εξηγεί με σαφήνεια και ειλικρίνεια στην κοινωνία, ποιος είναι ο στρατηγικός στόχος και ποιες οι επιλεγμένες τακτικές ως προς τον στόχο αυτή τη στιγμή. Θα πρέπει να κάνει σαφές ποιο είναι το διακύβευμα για την κοινωνία και για τη χώρα, ποιες συμμαχίες χρειάζονται, ποιες υποχωρήσεις και θυσίες θα χρειαστεί να γίνουν και ποιος ο τακτικός σχεδιασμός σε σχέση με αυτά.
Οι επιλεγμένες τακτικές, οι σχεδιασμένες κατευθύνσεις της καθημερινής πολιτικής, η ενδεχόμενη αναγκαιότητα θυσιών, θα κερδίσουν τη συναίνεση της κοινωνίας μόνο εάν αυτή συμμετέχει ενεργά και συνδιαμορφώνει αυτές τις πολιτικές, μόνο εάν οικοδομηθεί μια ισότιμη αμφίδρομη σχέση ειλικρίνειας μεταξύ κοινωνίας και Αριστεράς. Μόνο έτσι μπορεί να επιτευχθεί με δημοκρατικό τρόπο η σωτηρία και ο μετασχηματισμός της χώρας. Η Αριστερά τού σήμερα δεν πρέπει να κρυφτεί αυτάρεσκα πίσω από την ασφάλεια των συνιστωσών της, τώρα που οφείλει να βγει ανοιχτά στην κοινωνία. Αριστερά πάνω από όλα οφείλει να σημαίνει σύνθεση, ανοιχτά μυαλά, ανοιχτή σκέψη, ευρύς ορίζοντας ανάλυσης, σεβασμός της αντίθετης άποψης, κουλτούρα συζήτησης, θάρρος στην αμφισβήτηση, στην αυτοκριτική, τόλμη για τομές, απαρέγκλιτες δημοκρατικές διαδικασίες στην πράξη και σε όλα τα επίπεδα, καθημερινή αριστερή δράση και αλληλεγγύη. Αυτά θα εκτιμήσει η κοινωνία, με αυτά θα μπορέσει να συμπορευτεί και να μπολιαστεί συνειδητά στη στρατηγική και ιδεολογική κατεύθυνση της Αριστεράς.
ΣΥΡΙΖΑ των μελών σημαίνει εθελουσία έξοδος από την ασφάλεια των χρυσών ιδεολογικών κλουβιών, που φυλακίζουν τη σκέψη. Σημαίνει απελευθέρωση της δημιουργικότητας, ξεβόλεμα ενδεχομένως από τις δάφνες και αποτίναξη των βαριδιών του παρελθόντος, δημοκρατικό άνοιγμα αυτοπεποίθησης στην κοινωνία, μετάγγιση της κοινωνικής δυναμικής, της συλλογικής κοινωνικής κουλτούρας στο ελιτίστικο παλατάκι των πριγκίπων της Αριστεράς, σημαίνει βάθεμα των δημοκρατικών διαδικασιών, εξουσία στις λαϊκές συνελεύσεις και ελαχιστοποίηση της απόστασης μεταξύ κοινωνίας, κομματικής βάσης και ηγεσίας. Αλλιώς θα πούμε ξανά, ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς...
* ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, Κρουσώνα, Κοινωνικές και Πολιτικές Επιστήμες, επιστήμη Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου