* Ο κινηματικός, ριζοσπαστικός ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ πιθανό να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες. Πώς μπορεί να συνδυαστεί ο ριζοσπαστισμός με τον... κυβερνητισμό; Ποιες είναι οι "δικλίδες ασφαλείας" για να μην γίνει και ο ΣΥΡΙΖΑ ένα ακόμη κόμμα εξουσίας;
Είναι αλήθεια ότι ο συνδυασμός αυτός φαντάζει δύσκολο να επιτευχθεί. Ωστόσο, έχουμε συνηθίσει στις δύσκολες μάχες και αυτή θα είναι άλλη μία από όσες έχουμε δώσει. Η κυβέρνηση της Αριστεράς οφείλει να βρει εκείνους τους τρόπους που θα ανοίγουν διαύλους επικοινωνίας με ένα, εξ ορισμού, ανταγωνιστικό υποκείμενο όπως είναι το κίνημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε καλά δείγματα γραφής όταν είχε τη διερευνητική εντολή. Η κυβέρνηση της Αριστεράς, ανάμεσα στα πολλά που έχει να κάνει, πρέπει να βοηθήσει στην αυτοοργάνωση της κοινωνίας, να οργανώσει δομές άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχής και να αναπτύξει την έννοια της αλληλεγγύης. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να γίνει άλλο ένα κόμμα εξουσίας. Έτσι, η κυβέρνηση της Αριστεράς θα πρέπει να κάνει σοβαρές ρήξεις τόσο στον πολιτικό όσο και στον κοινωνικό τομέα. Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία μιας τέτοιας κυβέρνησης είναι η παρουσία του κινήματος στους δρόμους. Χωρίς τον κόσμο στους δρόμους, να διεκδικεί, να ανεβάζει τον πήχυ των ρήξεων και των ανατροπών, καμιά κυβέρνηση της Αριστεράς δεν θα μπορέσει να αντέξει στις πιέσεις του συστήματος. Η κυβέρνηση της Αριστεράς, λοιπόν, πρέπει, σεβόμενη πάντα την αυτονομία του κινήματος, να το βλέπει ως μια ασπίδα και δεν θα πρέπει ούτε να το φοβάται ούτε να δυσπιστεί απέναντί του.
* Γιατί να οργανωθεί ένας νέος άνθρωπος στον ΣΥΡΙΖΑ;
Οι πολιτικές του Μνημονίου βάζουν στο στόχαστρο κυρίως τη δική μας γενιά. Για πολλά χρόνια, υπήρξε η ψευδαίσθηση της ατομικής ανέλιξης, της ανάθεσης και της «ανταμοιβής των κόπων». Κανένας νέος σήμερα δεν μπορεί να κάνει αυτές τις επιλογές. Τα νούμερα ανεργίας και ανασφάλιστης εργασίας στους νέους είναι σήμερα εφιαλτικά. Το χειρότερο όμως είναι ότι οι νέοι σήμερα βιώνουμε ένα συνολικό αίσθημα αδιεξόδου. Όταν καλείσαι να παλεύεις καθημερινά για την επιβίωσή σου, ο ορίζοντας και οι δημιουργικές δυνατότητες έκφρασης μιας γενιάς είναι σαφώς περιορισμένες. Μέσα σε αυτό το κλίμα οικονομικής και υπαρξιακής επισφάλειας, οι συλλογικοί τρόποι συνάντησης και οργάνωσης είναι αναγκαίοι, προκειμένου να ξαναοργανώσουμε την καθημερινότητά μας και να επανεπινοήσουμε τις αξίες μας. Μεγάλο μέρος της νεολαίας επέλεξε, στις τελευταίες εκλογές, τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό, αν και είναι θετικό, δεν είναι, σε καμία περίπτωση, αρκετό. Η ψήφος στην Αριστερά δεν μπορεί να είναι ψήφος ανάθεσης, αλλά συμμετοχής και κυρίως διαμόρφωσης ενός καλύτερου αύριο. Στη δική μας γενιά πέφτει το βάρος της αναδιοργάνωσης. Μόνο μέσα από τη συμμετοχή μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα κόμμα ριζοσπαστικό, αριστερό, υπόδειγμα δημοκρατίας, που θα οργανώσει τις αντιστάσεις και θα αποτρέψει την καταστροφή.
* Ο Αδάμος Ζαχαριάδης είναι μέλος της Ομάδας ΡΟΖΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου