Η βάση των αποφάσεων του 3ου συνεδρίου της Νεολαίας ΣΥΝ θέτει την ιδεολογικοπολιτική υπόσταση της σύγχρονης μαχόμενης αριστεράς. Θέτει τη γενικότερη αποδογματοποίηση του τρόπου σκέψης και νοοτροπίας της δράσης της αριστεράς. Οι αποφάσεις αυτές, πιο επίκαιρες από ποτέ, είναι τα θεμέλια του και 6ου συνεδρίου της Νεολαίας, το πρώτο μέσα στην οικονομική κρίση του καπιταλισμού.
Η κινηματική αριστερά της αμφισβήτησης, της δράσης και όχι μόνο των εύκολων ιδεολογημάτων, η συγκρουσιακή αριστερά, πρέπει τώρα να κερδίσει τη μάχη της αλλαγής συνειδήσεων. Τώρα, σ’ αυτή την περίοδο που τα κεκτημένα του εργατικού κινήματος δέχονται την πιο χυδαία επίθεση από τους αστούς. Τώρα που τα δημοκρατικά δικαιώματα αμφισβητούνται. Τώρα που οι απολύσεις αυξάνονται, που τα δημόσια αγαθά θυσιάζονται στον βωμό της ‘ανάπτυξης’, που οι τράπεζες πλουτίζουν, που οι αστικές κυβερνήσεις ζητούν εθνική συναίνεση.
Η συγκυρία δεν επιτρέπει εφησυχασμούς. Η από τα κάτω πίεση του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ για μια ακόμα μεγαλύτερη αριστερή στροφή πρέπει να ενταθεί. Ήδη από τις προηγούμενες αποφάσεις των συνεδρίων της οργάνωσης φαίνεται ξεκάθαρα ο στρατηγικός στόχος του σοσιαλισμού της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Με το κύριο ιδεολογικό θεμέλιο της πάλης των τάξεων και της γενικότερης μαρξιστικής ανάλυσης πάνω στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, η οργάνωση πρέπει να ορίσει ότι κινηματική αριστερά δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτήν που έρχεται σε απευθείας ρήξη με το σύστημα. Στηριζόμενοι επίσης στην ανάλυση μαρξιστών φιλοσόφων όπως ο Αλτουσέρ και ο Πουλαντζάς, ορίζουμε με σαφήνεια τις κοινωνικές επεκτάσεις και τη δημιουργία διακρίσεων στην υπερδομή του καπιταλισμού λόγω των παραγωγικών σχέσεων εργασίας.
Ο νέος εργαζόμενος της εργασιακής επισφάλειας, των stage και της ανασφάλιστης εργασίας θα πρέπει να καταλάβει με ποιον είναι το συμφέρον του. Με τους κεφαλαιοκράτες και τους εκφραστές αυτών ή με τη ριζοσπαστική αντικαπιταλιστική αριστερά; Με αυτούς που δίνουν λεφτά σε τράπεζες, που ξεπουλούν τον δημόσιο πλούτο, που αδειάζουν ταμεία ή με την αριστερά που έχει εναλλακτικό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση; Με τα αστικά κόμματα εξουσίας που υπερασπίζονται τα συμφέροντα των καπιταλιστών ή με την αριστερά που του δίνει όραμα αλλαγής του κόσμου και μετάβασης στον σοσιαλισμό;
Η οικονομική κρίση του καπιταλισμού αντιμετωπίζεται από τη δική μας αριστερά (δίνεται ξεκάθαρα και στο σχέδιο πολιτικής απόφασης για το συνέδριο) όχι μονάχα ως επιβεβαίωση της μαρξισμού, αλλά ως μία κρίση που έχει δικά της χαρακτηριστικά. Προσπαθούμε έτσι να δώσουμε ουσιαστικές προτάσεις διεξόδου από την κρίση. Είναι αναγκαίο το παγκόσμιο εργατικό κίνημα να έχει υλικές νίκες. Αυτό δεν επιτυγχάνεται με μία γενική και αόριστη επαναστατική φρασεολογία ούτε με ατέρμονη αναμονή για τη μεγάλη κόκκινη νύχτα. Αντιθέτως επιτυγχάνεται με στόχους που μπορούν να βγάλουν την κοινωνία στους δρόμους και να αποκτήσει την εμπειρία του κινήματος.
Υποχρέωση λοιπόν της οργάνωσης είναι για μία ακόμα φορά και μέσα σ’ αυτή την συγκυρία να ορίσει και πάλι ξεκάθαρα, όπως άλλωστε κάνει, πως αρχή και τέλος της αριστερής σκέψης είναι η πάλη των τάξεων. Όπως έχουν υποχρέωση όλα τα μέλη της να παρέμβουν σε κάθε χώρο εργασίας και να οργανώσουν τους εργαζόμενους στη λογική της ταξικής σύγκρουσης. Η εποχή το απαιτεί.
ΤΑΡΑΣΙΔΗΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ (πολιτική κίνηση Βόλου)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου