Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΟΥΡΟΥΝΙΩΤΗ*
Ο Συνασπισμός δημιουργήθηκε με τη φιλοδοξία να εκφράσει την ενότητα της αριστεράς, τουλάχιστον αυτής της αριστεράς που είχε εγκαταλείψει τον σταλινισμό και είχε αρνηθεί τον ρόλο του απολογητή του καταρρέοντος υπαρκτού σοσιαλισμού. Για να πετύχει αυτό το εγχείρημα, έπρεπε να αναδειχθεί μια νέα κουλτούρα διαλόγου, μια νέα συντροφικότητα, η διάθεση να ακούσουμε την άποψη συντρόφων που είχαμε συνηθίσει να τους θεωρούμε αντιπάλους και να αναζητήσουμε, όχι την επιβολή της μίας ή της άλλης άποψης, αλλά τη δημιουργική σύνθεση όλων των απόψεων.
Για την αποτυχία του εγχειρήματος έχουν όλες οι πλευρές τις ευθύνες τους. Όσον αφορά την ανανεωτική αριστερά, συχνά η αλαζονεία της δικαίωσης δεν βοήθησε να αναπτυχθεί η νέα συντροφικότητα, να ξεπεραστούν οι καχυποψίες των καταβολών μας. Η ιδεολογική επανάπαυση μας οδήγησε να αρκεστούμε σε έτοιμες ιδέες, που αναφέρονταν σε μία προηγούμενη πραγματικότητα.
Όμως, πέρα από τις ευθύνες όλων, πρέπει να επισημάνουμε ότι, τα τελευταία χρόνια, ένα μέρος της πλειοψηφίας έχει αλλάξει στόχευση: αντί για την ενότητα των διαφορετικών απόψεων, επιδιώκει τη διάσπαση του Συνασπισμού και την επιβολή μιας νέας ιδεολογικής καθαρότητας. Οι συνθήκες ήταν τέτοιες ώστε αυτό το σχέδιο προχώρησε πρώτα στον χώρο των πανεπιστημιακών. Ο τότε συντονιστής της Συσπείρωσης Πανεπιστημιακών, μετέπειτα ΑΝΤΑΡΣΥΑ-κός, με διέγραψε από την παράταξη στις αρχές του 2006, με την ανοχή, ίσως και τη συμφωνία, κάποιων συντρόφων του ΣΥΝ. Σε εκλεκτές συντρόφισσες έχει "απαγορευτεί" να συμμετέχουν στην οργάνωσή τους. Ουσιαστικά αν όχι τυπικά έχουν διαγραφεί από το 2007. Στον χώρο των πανεπιστημιακών συγκροτήθηκε μία νέα παράταξη η οποία εξέφρασε την αγανάκτηση των συναδέλφων με την προηγούμενη διοίκηση της ΠΟΣΔΕΠ και κατέγραψε σημαντική παρουσία στο συνέδριο πριν από έναν χρόνο.
Αυτά για τους πανεπιστημιακούς. Τι γίνεται στο κόμμα μας, τον Συνασπισμό;
Τα τελευταία χρόνια, αρχικά από το Κοκκινοπράσινο, σταδιακά με την ανοχή και πιο πρόσφατα την ενεργό συμμετοχή και άλλων συντρόφων, προωθείται η φίμωση των απόψεων της Ανανεωτικής Πτέρυγας και τελικά η αποπομπή μας από τον ΣΥΝ. Ο σύντροφος Αλέκος Αλαβάνος, στις καλές του στιγμές, πριν υποκύψει στον ριζοσπαστικό παλιμπαιδισμό, είχε σε κάποιο βαθμό αντισταθεί σε αυτή την προσπάθεια. Η νέα ηγεσία δεν έχει δείξει την πολιτική διορατικότητα να το κάνει. Μπορεί ο σύντροφος Αλέξης Τσίπρας να θυμάται την ανανεωτική αριστερά τις δύο εβδομάδες πριν τις εκλογές, αλλά οι "σύμμαχοι" του ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβουν οτι στόχος τους είναι ο εξοβελισμός των απόψεών μας και η εκμηδένιση της παρουσίας μας.
Ο Συνασπισμός, παρά τα σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετωπίζει, παραμένει το κόμμα το οποίο, για την ελληνική κοινωνία, εκφράζει την ενότητα της κινηματικής και της μεταρρυθμιστικής αριστεράς. Ενότητα η οποία είναι απαραίτητη, τόσο από αριθμητική όσο και από πολιτική άποψη, για να υπάρξει μία αποτελεσματική παρέμβαση της αριστεράς στην ελληνική κοινωνία. Για να χρησιμοποιήσω την έκφραση ενός από τους μεγάλους απόντες, του Άγγελου Ελεφάντη, ο Συνασπισμός είναι "το κόμμα που μας έλαχε". Εκεί είναι η θέση μας, και πρέπει να τη διεκδικήσουμε δυναμικά. Όχι στη γωνία, όπου θέλουν κάποιοι να μας βάλουν, αλλά στην κεντρική σκηνή, όπως αρμόζει στην ακτινοβολία των ιδεών μας. Όχι υπό περιορισμούς, αλλά εκφράζοντας δημόσια τις απόψεις και την κριτική μας. Δηλώνοντας με αποφασιστικότητα οτι εμείς παραμένουμε στο κόμμα που συνιδρύσαμε, αγωνιζόμαστε για να εκφραστούν και οι δικές μας ιδέες μέσα από αυτό, και απαιτούμε από όλους σεβασμό γι' αυτή μας την επιλογή. Απαιτώντας από την ηγεσία να υπερασπιστεί ξεκάθαρα την ενότητα του ΣΥΝ. Αρνούμενοι τη διπλή ένταξη που θέλουν να μας επιβάλουν με τις κάρτες και τα μητρώα του ΣΥΡΙΖΑ, και αναδεικνύοντας τον δικό μας χώρο διαλόγου, το Φόρουμ της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Επεσήμανα οτι η δημιουργία μίας νέας κοινής ταυτότητας, που θα εξέφραζε την ενότητα των αριστερών δυνάμεων που συνδημιούργησαν τον ΣΥΝ, δεν επέτυχε. Δεν είναι της στιγμής να αναζητηθούν ευθύνες γι' αυτό. Στο Αριστερό Ρεύμα, την παλαιότερη και πιο συστηματικά συγκροτημένη τάση, έχει διαμορφωθεί εδώ και χρόνια μία σαφής ταυτότητα. Μετά το 2007, με τη συγκρότηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας, έχει διαμορφωθεί μια διαφορετική ταυτότητα σε ένα σημαντικό μέρος του κόμματος. Αυτές οι ταυτότητες διαπερνούν τις προηγούμενες κομματικές καταβολές και εκφράζουν μία νέα πραγματικότητα. Προϋπόθεση για την ενότητα του ΣΥΝ σε αυτές τις συνθήκες αποτελεί η αναγνώριση αυτής της νέας πραγματικότητας.
Για να εκφράσει ο Συνασπισμός την ενότητα των δυνάμεων που επιλέγουν τον δημοκρατικό δρόμο προς τον σοσιαλισμό, πρέπει σε αυτή τη φάση να αποδεχτούμε την ύπαρξη δύο διαφορετικών ταυτοτήτων, οι οποίες θα μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα, είτε ατομικά είτε συλλογικά. Και συνειδητά θα διαμορφώνουν μία σύνθεση, η οποία δεν θα αγνοεί τον συσχετισμό δυνάμεων, αλλά στην οποία θα μπορεί τόσο η πλειοψηφία όσο και η μειοψηφία να αναγνωρίσει τους στόχους της.
Ως Ανανεωτική Πτέρυγα, στον δρόμο προς το συνέδριο, καταθέτουμε σαφή πολιτική πρόταση εφ' όλης της ύλης, επισημαίνοντας τα αδιέξοδα στα οποία οδήγησαν οι επιλογές της προηγούμενης διετίας και εγκαλώντας την πλειοψηφία για την εγκατάλειψη των προγραμματικών θέσεων που η ίδια ψήφισε στο διαρκές συνέδριο. Αναδεικνύουμε σε κεντρικό ζήτημα του συνεδρίου το σχέδιο εξόδου από την οικονομική κρίση.
Ξεκαθαρίζουμε ότι δεν δεχόμαστε τη διάχυση του Συνασπισμού μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Απαιτούμε να δεσμευτεί το συνέδριο σε ένα νέο, σαφές πλαίσιο για τον ΣΥΡΙΖΑ, που να μην χρησιμοποιεί την ανάγκη δημοκρατικής εκπροσώπησης των ανένταχτων ως πρόσχημα για τη διάλυση του ΣΥΝ. Με την εμπειρία των δυσκολιών στο εγχείρημα ενότητας των δυνάμεων της αριστεράς που επιλέγουν τον δημοκρατικό δρόμο, είναι γελοίο να θεωρούμε οτι υπάρχουν οι προϋποθέσεις για τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. Προσωπικά, δεν δυσκολεύομαι να φανταστώ μία σύνθεση των απόψεων του Αριστερού Ρεύματος και της Ανανεωτικής Πτέρυγας. Μου φαίνεται όμως αδιανόητο να συμφωνήσει σε αυτήν η ΚΟΕ.
* Ο Χρήστος Κουρουνιώτης είναι μαθηματικός, μέλος της γραμματείας της ΝΠΕ Ηρακλείου Κρήτης και μέλος του προεδρείου της ΠΟΣΔΕΠ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου