Η εκτίμησή μου από το 6ο συνέδριο του Συνασπισμού είναι: Ίσως προλάβουμε

Του Ιωάννη Γούναρη

Εάν, σύντροφοι, δεν καταλήξουμε πώς θα βγάλουμε τον πολιτικό μας λόγο προς τα έξω που περιμένει η κοινωνία στο σύνολό της, θα διαπιστωθεί η αποχώρηση των λεγόμενων "ανανεωτικών" ότι είναι η αρχή του τέλους. Όσο και αν λέμε πως είναι η αριστερά Λερναία Ύδρα και δεν στερεύει ποτέ.

Τι εννοώ πολιτικό λόγο; Αυτό που ζητά η κοινωνία έξω είναι μια ελπίδα να βρει η αριστερά τον εαυτό της γιατί τον έχει χαμένο. Αυτή την ώρα υπάρχει μία πολιτική συμμαχία που είναι και η πλειοψηφία μέσα στον Συνασπισμό. Επιβάλλεται να βγούμε από τα καβούκια μας και να τολμήσουμε να τα πούμε μπροστά στο πλατύ κοινό. Γιατί γίνεται προσπάθεια να μας κατηγορήσουν ότι η αριστερά φοβάται να βρεθεί στην κυβερνητική εξουσία. Τους απαντούμε ότι κάνουν λάθος.

Η αριστερά ποτέ δεν ζήτησε την απαλλαγή των ευθυνών της. Αντίθετα, όταν η Ελλάδα βρέθηκε σε δύσκολες περιόδους, η αριστερά πήρε τις ευθύνες της, π.χ. Αντίσταση ενάντια στον κατακτητή, περίοδος 1940-1944, Αντίσταση ενάντια στη χούντα, περίοδος 1967-1974. Επίσης βρέθηκε στις οικουμενικές κυβερνήσεις, περίοδος 1989-1990, για τη μη διαγραφή των οικονομικών σκανδάλων.

Συνεπώς, ας μη μιλάμε για ανευθυνότητα της αριστεράς. Τώρα που θέλουν να παρουσιάσουν το μεγάλο κακό στη χώρα που οι ίδιοι την καταντήσανε εδώ που βρίσκεται, εμείς πρέπει να του πούμε. Εάν θέλετε την αριστερά για να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα μας, μία είναι η λύση. Αύριο κιόλας το πρωί αναθεώρηση συντάγματος, που θα εξασφαλίζει και θα θεμελιώνει τους παρακάτω θεσμούς:

1. Εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής, που θα τους το αναλύσουμε για ποιο λόγο ζητάμε την απλή αναλογική.
2. Πρόεδρο της Δημοκρατίας εκλεγμένο από τον λαό, με όλες τις αρμοδιότητες του πολιτεύματος και όχι από τη Βουλή.

3. Αυστηρότερο έλεγχο του δημόσιου πλούτου: όποιος συλλαμβάνεται να ισχύει η ποινή θανάτου.

4. Έλεγχος του μεγάλου κεφαλαίου.

Αφού όλα τα παραπάνω κατοχυρωθούν συνταγματικά, τότε λέμε σε ένα από τα μεγάλα κόμματα: "ελάτε να κάνουμε πρόγραμμα για τη διακυβέρνηση της χώρας". Το οποίο πρόγραμμα είναι για όλους μας γνωστό, π.χ. εργασιακό, συνταξιοδοτικό, αγροτικό, υγεία, παιδεία, 13ος & 14ος μισθός, πολιτισμός, αθλητισμός κ.λπ.

Εάν όλα αυτά γίνουν αποδεκτά και σχηματιστεί η κυβέρνηση και αρχίζουν να αποδίδουν προς όφελος του απλού πολίτη, τότε να είστε σίγουροι, σύντροφοι της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής, ότι ο λαός δίχως να τον κινητοποιήσεις ξέρει πολύ καλύτερα από εσάς να στηρίζει κυβερνήσεις που ενδιαφέρονται για τον ίδιο.

Στην αντίθετη περίπτωση, όλα αυτά, αν τα ακούσει το ΠΑΣΟΚ, θα πάθει ηλεκτροσόκ. Αμέσως θα αρχίσει να καταριέται την αριστερά και αυτό θα το πληρώσει πολύ ακριβά πολιτικά. Τότε και μόνο τότε θα αρχίσει να απεγκλωβίζεται ο αριστερός κόσμος του ΠΑΣΟΚ και να προσχωρεί στον ΣΥΡΙΖΑ ή στο ΚΚΕ. Τότε που τα ποσοστά θα αλλάξουν, βγαίνεις με τον αέρα πλέον της προγραμματικής κυβερνητικής εξουσίας, γιατί έχεις σύμμαχο τον λαό και το σύνταγμα.

Άρα το πρόβλημα δεν είναι στον λαό, αλλά στις ηγεσίες των κομμάτων. Αν οι ηγεσίες της αριστεράς στην Ελλάδα τολμήσουν σε τέτοιου είδους πολιτικά ανοίγματα, γιατί τάχα να μην γίνουν και σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. αφού θα είναι προς όφελος των λαών; Και εκεί που έχουμε μια Ε.Ε. των μονοπωλίων, εκ των πραγμάτων θα γίνει μια Λαϊκή Ενωμένη Δημοκρατική Ευρώπη προς όφελος των εργαζομένων.

Εάν, σύντροφοι, όλα αυτά σας φαίνονται λόγια της εύκολης γραφής, σας λέω ναι. Είναι εύκολο να γράφεις ό,τι θέλεις. Πρέπει να ξέρετε όμως ότι πολύ πιο εύκολα τα καταλαβαίνει αυτά η πλατιά λαϊκή μάζα, παρά όπως τα γράφουνε οι θεωρητικοί του κόμματος, που δεν τα καταλαβαίνουμε ούτε εμείς τα μέλη, που βρισκόμαστε 50 και πλέον χρόνια οργανωμένοι στον χώρο της αριστεράς (εκτός αν είναι σκόπιμο).

Κουράστηκε ο κόσμος με την ίδια τακτική πολιτικής. Και κάτι άλλο, μην τρομοκρατούμαστε από την πρόκληση του ΚΚΕ, που λέει ότι είμαστε οι υπηρέτες του συστήματος, γιατί και αυτό παίζει τον δικό του ρόλο. Όμως, ας μην το κρίνουμε τώρα.

Το σίγουρο είναι ότι αυτή την ώρα είμαστε ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ οι πιο ένθερμοι στυλοβάτες του συστήματος που υπηρετεί ο δικομματισμός. Γιατί αυτοί επέλεξαν το σημερινό καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα δίνοντας τους βουλευτές στην αριστερά όσους δικαιούται και μας έκλεισαν το στόμα. Έτσι κλέβοντας μεταξύ τους βουλευτές σχηματίζουν τις λεγόμενες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Και εμείς παραιτηθήκαμε από το πάγιο αίτημα της εφαρμογής της απλής αναλογικής.

Έτσι ο απλός πολίτης λέει πως εν γνώσει της αριστεράς γίνονται όλα. Άρα όλοι το ίδιο είναι. Άντε, λοιπόν, σύντροφοι, να διαψεύσουμε την εντύπωση του απλού πολίτη και να του δείξουμε ποιοι είμαστε. Φτάνει πια να βρισκόμαστε δίχως ταυτότητα. Είναι καιρός, τώρα που ξέφτισε το πολιτικό σύστημα, πρέπει να βρούμε τον εαυτό μας και να βγούμε μπροστά, π.χ. η παρέμβαση της επιστολής του προέδρου μας Αλέξη Τσίπρα προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ήταν θετικότατη.

Αυτά σας τα γράφει ένας οργανωμένος 52 χρόνια στην αριστερά.

Γούναρης Γιάννης. Γεννήθηκα στο Ποδοχώρι Καβάλας το 1939,  οργανώθηκα στη νεολαία της ΕΔΑ το 1958 και στη συνέχεια στους Λαμπράκηδες. Το 1975 μπήκα στο ΚΚΕ έως το 13ο Συνέδριο και από εκεί μέχρι και σήμερα στον Συνασπισμό.