1. Η πορεία προς τον ενιαίο φορέα έχει ήδη αρχίσει και όλα δείχνουν πως είναι και θα είναι μια πορεία δύσκολη αλλά και γεμάτη ενδιαφέρον και ελπίδα. Για πρώτη φορά τόσος κόσμος με τόσο διαφορετικές καταβολές εμπλέκεται σε μια τόσο πρωτότυπη διαδικασία ενοποίησης ενός πολιτικού φορέα που δεν ξεκινάει από το μηδέν, που έχει ήδη ένα ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο, είναι φορέας της ριζοσπαστικής Αριστεράς με σαφές ταξικό στίγμα -είναι υπέρ των φτωχών και των εργαζομένων και κατά του κεφαλαίου- και μάχεται για μια άλλη κοινωνία, για έναν σοσιαλισμό με ισότητα, ελευθερία και δημοκρατία.
Όσον αφορά την περίφημη συζήτηση περί συνιστωσών, να υπενθυμίσω ότι ήδη στον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ υπάρχουν συνιστώσες με διαφορετικές αφετηρίες και αυτό όχι μόνο δεν συνιστά πρόβλημα αλλά αποτελεί στοιχείο πλούτου, όσο κι αν προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο το εργολαβικό / μιντιακό και πολιτικό κατεστημένο. Δυσκολίες οπωσδήποτε έχουν υπάρξει, μιας και η Αριστερά ήταν για πολλά χρόνια «εκπαιδευμένη» στις διασπάσεις και όχι στις συγκλίσεις. Τώρα, βέβαια, τη στιγμή που γίνονται μεγάλες συγκλίσεις, οι ίδιοι που έχυναν κροκοδείλια δάκρυα για την πολυδιάσπαση της Αριστεράς, λοιδορούν και κάθε προσπάθεια σύγκλισης.
Βεβαίως διαφορετικές απόψεις υπάρχουν και συζητιούνται δημοκρατικά, όπως σε κάθε δημοκρατικό πολιτικό φορέα. Έτσι κι αλλιώς, η οργανωτική δομή του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι καθημερινό παράδειγμα δημοκρατίας και συμμετοχής. Για μας η δημοκρατία είναι αυταξία και δεν θυσιάζεται στο όνομα καμίας αποτελεσματικότητας.
Πιστεύω πως αυτά τα δύο στοιχεία, η επιμονή στη ριζοσπαστική πολιτική και η δημοκρατική λειτουργία του ενιαίου φορέα σε όλα τα επίπεδα, αποτελούν τους κρίσιμους ενοποιητικούς παράγοντες σε αυτή τη διαδικασία.
2. Στις τελευταίες εκλογές, και για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, τόσα αυτιά βρέθηκαν ανοιχτά, έτοιμα να ακούσουν τι έχει να τους πει η ριζοσπαστική Αριστερά. Ήταν μεγάλο στοίχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ να διαμορφώσει μια πραγματικά ουσιαστική σχέση με αυτόν τον κόσμο, να τον φέρει και να τον κρατήσει κοντά του, να τον ακούσει, να αγωνιστεί μαζί του.
Έχουμε πει επανειλημμένα ότι η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν μπορεί, δεν πρέπει να είναι ψήφος ανάθεσης αλλά ψήφος συμμετοχής και κοινού αγώνα. Έτσι πρέπει να την βλέπουμε εμείς, έτσι οφείλουμε να πείσουμε και την κοινωνία ότι πρέπει να είναι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν αγωνίζεται για μια καλύτερη διαχείριση ενός αντιανθρώπινου συστήματος, αλλά παλεύει για μεγάλες ρήξεις και βαθιές ανατροπές, και αυτό δεν μπορεί να συμβεί χωρίς τους κοινωνικούς αγώνες, χωρίς τον λαό να υποστηρίζει στους δρόμους τις επιλογές του.
Σε αυτόν τον δύσκολο, αλλά γεμάτο προοπτικές, δρόμο, η μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ σε ενιαίο φορέα μπορεί, κατά τη γνώμη μου, να αποτελέσει τομή στην ιστορία της ελληνικής Αριστεράς, αλλά ταυτόχρονα και γεγονός πολύ χρήσιμο για όλη την κοινωνία, στον βαθμό που συνεχίζει να υλοποιείται ως διαδικασία εξωστρεφής, ως διαδικασία οργάνωσης των αγώνων, και όχι απλώς ως οργανωτική διαδικασία, κλεισμένη στα γραφεία.
Ο Κώστας Αθανασίου είναι συντονιστής της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου