(...) Αν κάτι χρειάζεται να μελετήσουμε με αφορμή το εκλογικό αποτέλεσμα, δεν είναι αυτό για το οποίο μας εγκαλεί η ανανεωτική τάση του Συνασπισμού ζητώντας αλλαγή πορείας και εγκατάλειψη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί δεν πείσαμε αυτούς που ήταν δίπλα μας και είχαν στηρίξει το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ και το πώς οι συνιστώσες ανταποκρίθηκαν στην αυτονομία και την οργανωτική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ. Το αν, π.χ., ο τρόπος επιλογής και ο καθορισμός της σειράς των ευρωβουλευτών από τις συνιστώσες λειτούργησε θετικά για τους ανένταχτους. Θεωρώ πως ο σεβασμός που δεν υπήρξε απέναντι στον κόσμο των ανένταχτων ήταν χρέος και καθήκον των συνιστωσών, να δώσουν δηλαδή τη δυνατότητα και στους ανένταχτους να συμμετέχουν στη διαμόρφωση του ψηφοδελτίου από κοινού και για τη σειρά που θα καταλάμβανε ο καθένας από αυτούς, σε μια πανελλήνια συνδιάσκεψη.
Θεωρώ απαράδεκτο σε έναν κομματικό οργανισμό που εκφράζει όλους, να επιβάλλει και, το χειρότερο, να απαιτεί η κάθε συνιστώσα λόγω μεγέθους τον δικό της υποψήφιο και τη σειρά προτεραιότητας. Το συγκεκριμένο γεγονός μπορεί να μην ήταν καθοριστικό, αλλά να προσθέσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τις ευρωεκλογές εκφραζόταν μόνο κεντρικά, χωρίς χώρους υποδοχής και δραστηριότητας στη βάση, με τις συνιστώσες περισσότερο να φροντίζουν και να προωθούν τα δικά τους συμφέροντα.
Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμένει ένα σχήμα χωρίς αυτόνομη δράση και πολιτική οντότητα και όλες οι συνιστώσες που τον συναποτελούν δεν ασχολούνται και δεν φροντίζουν την υπόστασή του και τον χρησιμοποιούν σαν όχημα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει προοπτική. Αν αυτή η μεγάλη κατάκτηση για την αριστερά χαθεί, θα χαθεί μια ακόμα ευκαιρία, όπως η Εθνική Αντίσταση και η προδικτατορική ΕΔΑ. Θα έχει άδοξο τέλος. Ως προς το εκλογικό αποτέλεσμα, δυστυχώς, όσο και αν αυτό δεν ομολογείται, τα γκάλοπ που διαμόρφωσαν τα ΜΜΕ για δικές τους σκοπιμότητες έχουν παρασύρει το σύνολο του ηγετικού μας σχήματος. Και μόνο η ομολογία πως δεν δικαιώθηκαν οι προσδοκίες μας επιβεβαιώνουν αυτή την εκτίμηση. Έστω και αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα που κατέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ, με όλες τις αδυναμίες και ελλείψεις και την αρνητική στάση και συμπεριφορά από ένα τμήμα του Συνασπισμού, είναι μια μεγάλη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτοί που, στο όνομα της ιστορικότητας, αντιλαμβάνονται την αριστερά σαν όχημα αντλώντας το δικαίωμα από την ιστορικότητα και τη συμμετοχή τους, όσο και αν αυτή ήταν μεγάλη στον αγώνα της αριστεράς, έχουν τον σεβασμό όλων μας. Αλλά θεωρώ πως δεν έχουν το δικαίωμα να μεταλλάξουν, γιατί περί αυτού πρόκειται, την αριστερά σε ένα κόμμα εξουσίας, γιατί δεν ταιριάζει, όπως λένε, να παραμένει ένα κόμμα διαμαρτυρίας. (...) Η διαμαρτυρία χωρίς την αντίσταση χαρακτηρίζει επιλογές άλλων και όχι της αριστεράς, που βολεύονται να μένουν μόνο στη διαμαρτυρία.
Η αριστερά είναι αριστερά τότε μόνον, όταν τη διαμαρτυρία της συνοδεύει αντίσταση ανατρέποντας τα σχέδια των διαχειριστών.
ΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου