Οι καλές προθέσεις

Η καλοκαιριάτικη μπόρα που ξέσπασε στο τοπίο της δικής μας αριστεράς και άφησε πίσω της ανυπολόγιστες ηθικές και πολιτικές ζημιές ήταν αποτέλεσμα "καλών προθέσεων". Τα ηγετικά στελέχη κάθε απόχρωσης φημίζονται για τις αγνές προθέσεις τους, αλλά για το καλό της αριστεράς του ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ έγιναν όλα στο όνομα της απόλυτης αλήθειας και της ηθικής καθαρότητας.

Με καλές προθέσεις είπε όσα είπε ο Περικλής Κοροβέσης για πιθανή συμμετοχή σε χρηματισμό του ενιαίου Συνασπισμού του 1990 και εκ των υστέρων δηλώνει ότι είναι περήφανος για την αριστερά. Με καλές προθέσεις έκανε τις απαξιωτικές δηλώσεις εις βάρος στελεχών του Συνασπισμού, από τον Χαρίλαο Φλωράκη, τον Λεωνίδα Κύρκο και τον Αλέξη Τσίπρα με τους έμμισθους γραφειοκράτες του. Και σίγουρα με καλές προθέσεις αγιοποίησε το πορτρέτο του Αλέκου Αλαβάνου, ο οποίος, ύστερα από τόσα χρόνια ευρωβουλευτής, βουλευτής και ηγέτης, θα του άξιζε μια ανώτερη διάκριση ως αρχηγός του μεταμορφωμένου ΣΥΡΙΖΑ.

Ασφαλώς με τη σιωπή του χαρακτήρισε καλών προθέσεων και δεν τα απέρριψε ως υποβολιμιαία δημοσιεύματα δημοσιογράφων και ΜΜΕ εθισμένων στη διαπλοκή, την ανηθικότητα, που σαν ένθερμοι συμπαραστάτες τον χαρακτήρισαν Μπελογιάννη, Άρη Βελουχιώτη και δίκαιο κριτή ζώντων και νεκρών, που δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν, ούτε καν στους ψηφοφόρους του ή στον πολιτικό χώρο όπου στεγάζεται.

Με ιδιαίτερα "καλές προθέσεις" ο επίσης επώνυμος αριστερός και κάποτε υποψήφιος για επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΝ Γιώργος Βότσης, με "αξιόπιστες" φήμες και από στοιχεία της χούντας (για το περίφημο ταμείο της Μάρθας, την οποία είχα την τιμή να γνωρίσω κρατούμενη κατά το ταξίδι προς τη Γυάρο και η ίδια οποία τα χαρακτήριζε γελοιότητες), ενοχοποίησε την ΕΔΑ και τις ηγεσίες του Συνασπισμού, αφήνοντας υπόνοιες ότι τα "τσέπωσαν" και δεν είπαν λέξη.

Με πολύ πιο αγνές προθέσεις ο Γιάννης Μπανιάς ενέκρινε τα δημοσιεύματα και τις αποκαλύψεις Κοροβέση, φορτώνοντάς τα όλα στον τότε ΣΥΝ με τον οποίο δεν είχε καμία σχέση ο ΣΥΡΙΖΑ και, όπως φημολογείται μετά την μπόρα των καλών προθέσεων, ο Αλέκος Αλαβάνος όταν παρέδιδε την ηγεσία του ΣΥΝ στον Αλέξη Τσίπρα τον προόριζε για μόνιμο υφιστάμενό του, αφού εκείνος με τη συμπαράσταση των συνιστωσών και βάσει ενός "σχεδίου Ανάν α λα αριστερά" θα μετέτρεπαν τον ΣΥΝ σε αναξιόπιστη συνιστώσα, υποταγμένη στον αντιφατικό ΣΥΡΙΖΑ.

Γνωρίζουμε ασφαλώς ότι με καλές προθέσεις η ανανεωτική πτέρυγα και ο Λεωνίδας Κύρκος μάς προτείνουν να πλησιάσουμε το ΠΑΣΟΚ και να δημιουργήσουμε το δημοκρατικό μπλοκ, όπως έγινε και στην Ιταλία με τα γνωστά αποτελέσματα.

Με καλές προθέσεις κάποιοι ασυμβίβαστοι επαναστάτες ενθάρρυναν τα Δεκεμβριανά και άλλοι, εν ονόματι του νεοδιεθνισμού, δημιουργήματος του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, υπερασπίζονται τους μετανάστες με τρόπο που τους φέρνει σε σύγκρουση με τις τοπικές φτωχοσυνοικίες των Ελλήνων. Αποτέλεσμα αυτών των καλών προθέσεων ήταν η καταψήφισή μας στις ευρωεκλογές σε όλες αυτές τις περιοχές.

Ίσως να είναι νομοτελειακή ανάγκη η παρθενική αγάπη για την αριστερά στα νιάτα μας να γίνεται με τον καιρό ρεαλισμός μικροαστικών διαστάσεων, να ξεθωριάζει η πίστη και η ηθική της συντροφικότητας και να γίνεται καθεστωτική υπεροψία. Και όταν, μετά την εξαργύρωση της θητείας των καλών προθέσεων, χάνεται η μόνη αποκλειστικότητα που είχαμε ως αριστερά έναντι των άλλων, το ηθικό πλεονέκτημα, τότε δικαιώνουμε ετεροχρονισμένα την πρόβλεψη του Καρλ Μαρξ "για το δρόμο προς την κόλαση που είναι στρωμένος με καλές προθέσεις".

Και το ερώτημα είναι πιο βασανιστικό... Όταν τα ηγετικά στελέχη κινούνται με πρόθεση προσωπικών επιλογών ή με πρόθεση ιερατείου αριστερής μονιμότητας, τότε ψάχνουμε να δούμε αν υπάρχει χώρος και ρόλος να τον εκφράσουμε.

Πριν κλείσω θα ήθελα, παρ' όλα αυτά τα απαξιωτικά παιδιαρίσματα των διαφόρων στελεχών, με κυριότερο υπεύθυνο τον Αλέκο Αλαβάνο, να προτείνω με εντελώς αγνές προθέσεις, μακριά από εξουσιαστικές βλέψεις, τα εξής: Όταν όλα δείχνουν ότι μια διάσπαση θα ήταν οδυνηρή, όταν μια συμβιβαστική λύση από τα πάνω δεν θα είχε μακροζωία, ένα εσωτερικό δημοψήφισμα, η προσφυγή δηλαδή στον λαό της αριστεράς, με ερωτήσεις και προτάσεις στα μέλη και τους οπαδούς του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, θα έδινε την καλύτερη λύση για τη συνέχιση της ύπαρξής μας. Η προσφυγή στον λαό μας θα δώσει την ευκαιρία σε όλους να ξεκαθαρίσουμε τον πολιτικοϊδεολογικό μας λόγο, να φρεσκαριστούμε από τα αποτελέσματα της θεομηνίας που προέκυψε.

Τα μέλη και τα στελέχη και οι ψηφοφόροι της αριστεράς είναι το πολυτιμότερο δυναμικό που διαθέτει, είναι ό,τι έχει απομείνει ως ηθικό πλεονέκτημα απέναντι στη γενική διάβρωση και τολμώ να ισχυριστώ ότι όλες οι χιλιάδες των αριστερών είναι σε ποιότητα και πνευματική κρίση τα πιο ώριμα τέκνα της οργής...

 

 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΙΓΚΟΥΛΗΣ

Περισσός